Vol bewondering

Daar zaten ze vanmiddag. Met zijn drieen op de bank. Alle drie een banaan te eten! Diet zat met grote ogen te kijken hoe broer en zus al helemaal zelf de banaan in hun mond staken. Hoe doen ze dat toch, zag ik haar denken. En terwijl ik dit zo gade sloeg, kreeg ik diezelfde gedachte. Hoe doen ze dat toch?

Vol bewondering zat ik te kijken naar wat Giel en Fien al kunnen en wat Diet straks gaat leren. Het lijkt zo van zelf te gaan. Ik stop er wat eten in, verschoon wat luiers en laat ze zo vaak mogelijk weten hoeveel ik van ze hou en hop, daar gaan ze. Niet meer tegen te houden.
Geweldig om dat zo van dichtbij te mogen mee maken! Wat prijs ik mijzelf gelukkig!