Bijna weer een jaar

En wat voor een jaar is het voor ons geweest! Na bijna twee jaar wachten mochten we eindelijk naar Amerika. En nu zitten we hier alweer tien maand. Eénderde zit er alweer bijna op. En wat hebben we het naar ons zin.
Giel is van een verlegen jongetje uitgegroeid tot een knul die (bijna) alles durft. En zijn engels is perfect. Met accent! Hij kent het alfabet in het engels en met een beetje hulp schrijft hij de mooiste brieven aan papa.
Fien is ook een echte kleuter geworden, maar ook een echte meid. Roze, paarden en barbies. Ook zij praat al een aardig woordje engels en is de favoriet van juf Kathy.
En dan hebben we Diet nog. Zij heeft haar eerste stapjes gezet en haar eerste woordjes geleerd. En nu praat ze al in het engels! Het liefst in de gebiedende wijs: Stop it. Don't do that! No! En wat een heerlijk ding. Wat grote zus doet is magisch en dus moet alles worden nagedaan. Wat een plezier kunnen die twee hebben.
Gerwin doet het geweldig op zijn werk. Ik vind het zo stoer en zo knap wat voor werk hij allemaal verzet. En hoe hij in het grootste probleem een uitdaging kan zien. Wauw! Jaloers! En zo ontzettend trots.
En ik? Ik voel mij hier wel thuis. Ik geniet van mijn kindjes. Mijn huis en de ruimte. Weet inmiddels alles wel zo'n beetje te vinden. Ik hoop in het nieuwe jaar mijn energie weer te vinden en dan wordt het allemaal nog geweldiger.

Zijn er ook nog minpuntjes? Och ja zat. Maar die heb je overal ter wereld. Het grootste minpunt is en blijft de familie. Zeker zo met de feestdagen. Niet dat we ze nu heel erg missen. Meer dat je de dagen nu met je eigen gezin bijzonder moet maken. Anders gingen we altijd lekker eten met de familie. En vandaag hebben we een mega pakket vuurwerk gekocht. Hier wordt niet om twaalf uur vuurwerk afgestoken, maar dat willen wij er wel in houden (misschien ietsje eerder!) Ik hoop dat de kinderen deze dagen als bijzonder ervaren. Wij doen ons best.
En dan mis ik nog de GEZELLIGHEID! Wat is dat toch met ons Nederlanders. HA! Ik mis de gezellige winkelstraatjes, de gezellige tuintjes en de gezellige babbeltjes met buren en mama's op het schoolplein.
En de voornemens? Ten eerste: Bewegen. Ik ben het beu om door mijn depressie constant zo moe te zijn. Ik wil niet langer goede en slechte dagen meer.
En ten tweede: De Oppas introduceren. Tijd voor Gerwin en Ester. Giels engels is nu goed genoeg.
Dat was het wel. Verder geen wensen. Ik prijs mij gelukkig met alles wat ik heb. De mooiste en liefste en meest begripvolle man. En de allermooiste, schattigste, ondeugenste en bovenal gezonde kindjes.

Iedereen een geweldig en gezond 2011 gewenst!

Ach ja...

Waarom ook niet? Nog een buikgriepje kan er ook nog wel bij! Gisteren heeft Diet overgeven en een hele vieze luier. Daarna was het bij haar weer goed.
Maar vannacht bleef ik naar de wc rennen. Hopelijk duurt het bij mij ook maar een dagje. Dan kunnen we eindelijk naar het museum...

Merry Chrismas!?

Eerste kerstdag liep hier een beetje anders als gepland. Gerwin had buikgriep. Hij zou voor het eten zorgen, maar dat lukte dus niet. Gelukkig is hij vandaag weer beter, dus gaan we vandaag lekker eten.
Maar ondanks dat hadden we toch de kadootjes! Dat had nog heel wat voeten in de aarde en een paar leugens van mijn kant. Ik stond op het punt om naar bed te gaan en wilde de kadootjes onder de boom leggen. Werd Fien wakker! Niks bijzonders aan de hand, maar toch nog maar even een half uurtje gewacht, voordat ik de kadootjes ging halen. Toen ik even later lekker bezig was om de kado's mooi neer te leggen, zag ik ineens Giels koppie verschijnen. Helemaal boos werd ie, want hij dacht dat ik alvast was begonnen met uitpakken! Met een leugentje ,dat ik wakker was geworden en toen de kado's zag liggen, heb ik hem weer in bed gekregen. Maar toen zat de onrust er wel in. De komende twee uur werd de een na de ander wakker.
En ja, ze waren natuurlijk ook weer vroeg wakker. En wij mochten natuurlijk niet te lang blijven liggen.
Maar ze waren blij met de kado's. En de goedkoopste kadootjes zijn het grootste succes. Fien loopt de hele dag met haar tasje met lipgloss rond. En Giel is druk met zijn glow-in-the-dark-dinosaurus Silly Bandz. De rage hier. Elastiekjes in allerlei vormen die je als armbandjes omdoet.
En de Kinect is ook een succes. Lachen hoor.


KADOOTJES!!!


In actie voor de Kinect.

En tot slot nog de dag voor Kerst. Toen zijn we wezen sleeen op een heusche sleebult. Wat een lol. We zijn nog nooit van zo'n bult afgesjeest. Ik moest even slikken, maar... GEWELDIG! We hadden buikpijn van het lachen. Helaas geen fototoestel bij ons, maar we gaan nog wel een keer deze vakantie.
Lieve Kerstgroeten van ons allen!

Kerstvakantie

Vrij! Anderhalve week. Heerlijk. Geen gehaast in de ochtend. Alleen vandaag nog en dan is Gerwin ook vrij.
Bijna alle kadootjes zijn ingepakt, dus Kerstman, kom maar op!
Giel had gister een feestje. Daar kreeg hij een een zakje met haver en glitters. Die moet je in de tuin strooien en dan zien de rendieren de glitters en de geur van haver. Zo weten ze je huis te vinden. Dat moeten we maar even doen. Oké, Sinterklaas heeft de Kerstman verteld dat we verhuisd zijn, maar toch, voor de zekerheid. Toch hebben we een pakketje opgestuurd gekregen van de Sint. Alsnog bedankt Sint (uit de Vinkenbuurt).
En nu dus leuke dingetjes verzinnen. Misschien nog een dag naar Chigaco. Schaatsen. Sleeën. Dierentuin.
Ondertussen staan de kikkers nog steeds in de keuken. Ze zijn half in winterslaap, dus ze eten amper. En de zingende krekels zijn nog steeds niet opgegeten. Wel gezellig, zo'n zomers geluid tijdens de donkere dagen!

Blog ik niet meer voor de kerst, dan wens ik ieder bij deze hele fijne witte dagen met volle buikjes toe. Jammer dat we er niet bij zijn. We moeten de dagen nu zelf bijzonder maken. Maar met een stapel kado's komen we al een heel eind..

De week voor Kerst

Gerwin is gelukkig niet erg ziek geworden, maar ik heb wel een nacht op de bank geslapen omdat hij zo hard snurkte met verstopte neus. Heb eerst een uurtje wakker gelegen, maar toen toch maar mijn boeltje gepakt.
Giel kon vannacht niet slapen. We hadden nieuwe krekels voor zijn kikkers gekocht, maar er zitten er een paar bij die midden in de nacht lawaai maken. We hebben de kikkers maar even in de keuken gezet.
En vandaag op pad geweest voor de kerstkadootjes. Wat een gedoe. Grote drukte. Lange wachtrijen en toen deed mijn pinpas het niet. Ik op zoek naar een bank. 3 bij langs geweest, maar er was er geen een die mij centjes wou geven. Ik weer terug naar de Toys R Us. Of ik het mocht laten staan en dat Gerwin het later ophaalde. Dat was gelukkig oké. 's Middags werd ik gebeld door Gerwin of dit alles was voor Giel. Bleek de racebaan die ik voot Giel had uitgezocht er niet meer in te zitten. En wat denk je? De racebanen uitverkocht. Dus toen moest Gerwin nog snel wat anders uitzoeken.
En nu sneeuwt het weer. Dat wordt morgen, voordat we weg kunnen eerst sneeuwblazen!
De wegen waren eindelijk weer goed begaanbaar. Na bijna een week over sneeuwbevroren wegen te glibberen. Gelukkig heb ik een fijne 4 wheeldrive, dus langzaam aan en dan gaat het prima. Vind het zelfs wel leuk. Een beetje uitdaging op de weg. En de wereld is zo mooi! Die winter zit mij nog niet op de rug...

Een liedje voor de kerstsfeer

Fien had vanavond haar eerste optreden van La Petite Academy. Nu is ze de laatste weken veel afwezig geweest, doordat ze ziek was, maar ze doet toch geweldig mee. Onze kanjer.
Voor de zekerheid. Het blondste meisje met het zwarte shirtje...
Oh.. en ze zongen het liedje twee keer..

Hoe voelen we ons vandaag?

Nou, het wordt beter. De koorts is weg. De keelpijn wordt iets minder, maar nu heb ik een stijve nek en hoofdpijn. Ach ja. En slap. Straks maar een lading fruit inslaan en me daar in volvreten. Giel hoest nog wat. Fien heeft mega snotterbellen en praat ook echt met een 'verdopte deus'.
En Gerwin stond vanochtend op met het gevoel alsof hij nu ziek ging worden. Kortom, het schiet op in Huize Kerkdijk. Dus het is nu belangrijk dat ik weer op de been kom, dan kan ik voor Gerwin zorgen de komende dagen.
Het huishouden zal me even een worst wezen. Gisteren wel 3 wasjes weg gewerkt en zolang de vaatwasser maar op tijd wordt in/uit geruimd redden wij het nog wel even...

Over Bling Bling Birthday, de Kerstboom en een Blizzard

Het duurde even. Maar hier ben ik dan weer. Ik heb me twee daagjes wat beter gevoeld, maar gister werd ik geveld door koorts en een keelontsteking. Ik voel me beroerd en lamlendig, en ik had al geen voorraadje meer over. Gewoon uitzieken maar!

Maar we hebben wel mijn verjaardag redelijk kunnen vieren. Ik ben echt ontzettend verwend. Ik kreeg een lekkere geurkaars, een hele lijn douchegel, scrub en lotion. Twee boeken van Stieg Larsson en als klapper op de vuurpijl: diamanten oorbellen. Joehoe, mijn grote wens is uitgekomen. Wauw!
Vrijdag was ook nog een goeie dag. Toen hebben we de kerstboom op gezet en de rest van het huis behangen met lampjes. Giel vond de boom een beetje saai, met alleen maar wit, maar bij mij komt er geen gekleurde boom in.





En toen was het zaterdag. Ik ziek en Fien ziek. Giel heeft al een paar dagen pukkels op zijn gezicht, waarvan ik vermoed dat het krentenbaard is. Maar het blijft bij een paar en het droogt al in. Alleen vanochtend zie ik bij Diet allemaal rode pukkels in het gezicht. Hmmm. Ook maar in de gaten houden.
Inmiddels hebben we een mega pak sneeuw. We hadden sinds gister avond een Blizzard waarschuwing. En toen we (lees Gerwin) de garagedeur open deden lag er een meter voor de deur. Hij is nu druk bezig met de snowblower de boel op te ruimen.
En dan is er nog de vraag: Kan Gerwin vanavond vliegen. Gerwin hoopt van niet. Ik hoop ook van niet. Maar we hebben nog geen info. Zowiezo , kun je nu überhaupt de weg op. We zullen moeten afwachten..

Ziekerig

Ik ben ziek. En ook behoorlijk. Heel erg verkouden en hoesten. Of warm of koud. Het begon zaterdag. Giel had toen ook koorts en hoesten. En hij klaagde over een zere keel. Zondag kreeg Fien ook koorts. Giel is inmiddels beter. Fien heb ik gister nog thuis gelaten, maar die is er nu ook wel. Maar ik voel me nog steeds blegh! Vanmorgen moest ik Giel naar school brengen, want Gerwin moest vroeg weg. Ik heb de dames met pyama en al in de auto gepakt. Ik had geen puf om ze aan te kleden. Gelukkig hoeven ze de auto ook niet uit. Ik hoop toch dat het nu gauw opknapt. Heb me echt in tijden niet zo gevoeld. Zouden ze hier een andere griepvirus hebben, waar we nog aan moeten wennen?

Over twee zijn en de eerste sneeuw

Diet was jarig. Twee alweer. Wat gaat dat snel. En ja, wat een cliché. We moesten de kids om half 7 uit bed trommelen, want de kadootjes moesten wel uitgepakt worden natuurlijk. Diet wist niet wat haar overkwam toen we met zijn allen voor haar begonnen te zingen. Maar leuk vond ze het wel. En toen natuurlijk de kado's. Een pop, een kinderstoel voor de pop, Dora dvd en Aquadoodle (tekenen met water). En opa en oma hadden kadootjes mee gegeven uit Nederland. Een tasje, houten ijsjes en kleerhaakjes met hertjes. Helemaal goed.
En toen moest iedereen naar school/werk. En waren we met zijn tweeen. Diet begint al met wat 3-woord zinnen, maar gister was wel een heel bijzondere. In het engels. Stop it, mama Ik was aan het meezingen met Spongebob en dat was niet goed volgens mevrouw!



En verder was het de hele dag wachten op de sneeuw. Pas rond 10 uur 's avonds begon het. En het heeft de hele nacht door gesneeuwd. Vanmorgen werden we wakker met zo'n 7 centimeter. En het sneeuwt nog steeds en het blijft de hele dag noch sneeuwen. Doen wij nu ook een beetje mee?
We hebben in ieder geval al lekker gesleed in eigen tuin..

Fien enzo.

Gisteren dus een gesprek met de juf van Fien gehad. En het ging allemaal goed. Punt. Het was wel allemaal prestatie gericht, dus Gerwin vroeg nog even hoe het sociaal met haar ging. Ook goed. Makkelijk. Meegaand. Veel babbelen. Gewoon Fien, dus, zoals we haar kennen.
En nu maken we ons op voor Het Grote Feest morgen. De kadootjes zijn binnen (nog wel eventjes inpakken), de slingers vanavond ophangen. De taart staat in de koelkast (en nee, niet zelf gebakken, maar wel zelf gekocht. Telt dat ook?) Dus Diet, we zijn er klaar voor. Van mij mag je 2 worden. Als je maar net zo lief en schattig blijft als nu.
Morgen hebben ze het bij Giel in de klas over de Hollandse Sinterklaas tradities. We hebben nog een zak pepernoten liggen, dus die mag hij morgen uitdelen. Helemaal leuk, dat ze dit doen. Van de week hadden ze het ook al over de italiaanse traditie.
En Gerwin verdiept zich in de Amerikaanse tradities. Voor wie moeten we kadootjes kopen. Gelukkig, alleen degenen voor wie je ook een verjaardagskado zou kopen. Dus we hoeven geen onverwachtse kado's van buren ofzo te verwachten. Wel moet Gerwin persoonlijk een kado kopen voor zijn collega's. Succes, bij deze!
En vanaf morgen hebben we een sneeuwstorm waarschuwing. Zou het dan nu eindelijk...? Eerst zien, dan geloven.

Knipper de knap

De meiden zijn naar de kapper geweest. Voor het eerst in hun leven. Want ze hadden altijd een lieve oma, die dat heel goed kan. Maar oma zit in nederland en komt waarschijnlijk pas in februari weer hier.
Maar de pony's (raar woord eigenlijk) groeide in hun ogen en dat zit niet lekker. Dus maandag met Diet naar de kapper. Ze keek wel een beetje sjaggie, maar bleef rustig zitten. En voor 7 dollar waren we klaar en kreeg mevrouw nog een teddybeer en twee tatoeagestickers mee ook. Keupie!
En toen wilde Fien ook. Dus gister met haar geweest. Je kunt zien dat ze qua kapper op mij lijkt. Genieten en heel blij kijken!
Het zijn weer twee prachtige dames!
En vanavond hebben we een tien-minuten-gesprek met de juf van Fien. Ben benieuwd wat ze over haar hebben te vertellen.
En als laatste nog een mooie uitspraak van Giel. Hij was gister op zijn nintendo een racespelletje aan het doen. Roept hij plots heel trots: Ik ben niet zomaar eerste ik ben vier! Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om hem te vertellen dat hij als laatste was geeindigd, dus heb ik maar heel enthousiast mee gejuigd en geklapt!