Birthday Boy!

Onze vent werd vandaag alweer 6. Hieperdepiep Hoera. Ze waren het hele weekend om kwart over 6 wakker, maar vanmorgen moesten we ze uit bed trekken om tijd te hebben voor de kadootjes. Giel heeft uitgraaf dinobotjes gekregen.



Dino sjabloon set.



Spongebob sketchboek, zwarte papiertjes waar je op moet tekenen en dan komen er mooie kleurtjes te voorschijn.



Glow in the dark Hexbug. De zwarte.



Speciale set papier en stiften. Als je daar dan met een andere stift over gaat, gaat de tekening lichtgeven in het donker.



En als klap op de vuurpijl, mag Giel vanaf vandaag een uurtje later naar bed. Hij liep al een tijdje ´s avonds te spoken in bed.En vaak hoorden we hem nog om half 9. Nu mag hij dus om acht uur naar bed.
Het hele huis is versiert in dino-thema.Dino slingers, dino tafelkleed, dino taartbordjes, dino feestneusen en dino tafel centerpiece (moet je midden op de tafel zetten). Giel heeft de hele dag gestraald en de kadootjes waren het meest geslaagd ooit. En daar wordt ik dan weer blij van. Wat een fijne dag, en we doen het de komende weken nog eens dunnetjes over met de familie.

De laatste voorbereidingen...

Want morgen wordt onze grote zoon alweer 6, dus moest er nog taart in huis worden gehaald. En cupcakes, om morgen te kunnen trakteren. Vanmorgen eerst met Joep naar de dierenarts, want hij moest zijn spuitjes nog hebben om op vakantie in de kennel te kunnen. En daarna nog de stad in om de laatste dingetjes te kopen voor onze reis naar Nederland.
Heb voor mijzelf nog een shirt en panty´s gekocht om mijn zomerjurk te kunnen transformeren in een warme(re) outfit, want je weet het maar nooit met het weer. En in Denemarken is het voorlopig ook nog geen hoogzomer. Net als hier! Maar ik klaag even niet, want het is 16°C en het zonnetje schijnt. De eerste grasmaaiers heb ik vandaag uit het vet zien komen, dus ik ga er gewoon van uit dat, als we weer terug zijn, ook hier de zomer is begonnen.
Nu nog maar even proberen het huis wat te fatsoeneren, want voordat ik weet moeten de kids weer opgehaald worden.

Happy Easter

Dit weekend stond in het teken vand de ei! Eitjes schilderen, eitjes eten, eitjes zoeken en eitjes in het nestje.
Het was trouwens lang wachten op de paashaas. Mama paashaas had gister de eitjes gevuld met chocolaatjes, maar vertrouwde het weer niet zo om ze direct te verstoppen.
En vanochtend wilde mama paashaas graag even uitslapen en dus was er voor papa paashaas niet een mogelijkheid om het te doen. Dus hebben ze gewacht, todat de meisjes op bed lagen en mama paashaas met Giel in bad ging. Snel heeft papa paashaas ze verstopt en toen iedereen schoon en weer wakker was, was het ook nog eens heerlijk weer. Sommige chocolaatjes waren een beetje gesmolten, maar dat mocht de pret niet drukken.
Hier onder een sfeerverslag!












En Moeder Natuur kan zonder kunstmatige kleurstoffen de mooiste paaseitjes maken. Zijn ze niet prachtig!

Whoehoe!!!

Zie je deze auto? Met zo'n auto gaan wij woensdag naar het vliegveld in Chicago! Nu zul je je vast afvragen waarom? Hebt ze soms geld teveul? Nou, eigenlijk, het tegenovergestelde. Ik zal het je uitleggen.
We waren het een beetje zat om zelf naar Chicago te rijden. De rit op zich nog niet zo, maar dan moeten we parkeren op 'lang parkeren'. Met 3 kids en koffers naar de bus. In de bus. Uit de bus. Lift in. Lift uit. Metro in. Metro uit. Lift in. Lift uit. Inchecken. You get the picture? Een boel gesleep.
Dus hadden we bedacht om vanaf Madison naar Chicago te vliegen. Dat is een klein vliegveld. Dus uit de auto stappen en inchecken. Maar de vliegtickets zouden ons $600 p.p. kosten. En een limo huren kost 'maar' $300. Da's snel verdient.
Waarom we niet met een 'gewone' taxi gaan, weet ik niet. Vergeten te vragen aan Gerwin. Maar ik ben ook veel te enthousiast over deze optie. Haal de galajurk en de champagne maar te voorschijn!

(on)gelukkig!

Gisteren ben ik (samen met de meiden) ternauwernood aan een ongeluk ontsnapt. Ik reed op de snelweg en wilde een vrachtwagen inhalen. Ik reed er net met mijn neus naast, toen de vrachtwagen in eens op mijn baan ging rijden. Ik moest vol op de rem, maar helaas, het was glad, dus ik reed de berm in. Toen ik bijstuurde, merkte ik pas echt hoe glad het was en stond dwars op de weg en schoof richting twee auto's die tegen elkaar waren geklapt (de reden waarom de vrachtwagen uit moest wijken.). Ik probeerde weer naar links te sturen. Ondertussen gilde Fien vanaf de achterbank Wat doe je mam, wat doe je! Ik glibberde weer richting de linkerberm en er vloog een auto rechts aan mij voorbij. Met nog een rare zwieper stond de auto weer recht op de weg en met trillende benen, kon ik mijn weg vervolgen. Alleen een paar mijl verderop stond het plots stil en kon ik nog net de vluchtstrook op rijden anders was ik daar tegen de auto voor mij op geknalt. Voor ons weer een ongeluk gebeurd. Toen had ik geen zin meer in winkelen. Ik heb de eerstvolgende afrit genomen en ben naar huis gegaan. Wat was de weg verraderlijk. En ik was blijkbaar niet de enige die door de gladheid werd verrast.

Oooh Darn it!

Een veel gebruikte uitspraak hier in Huize Kerkdijk. Het betekent zoiets als ´potverdorie´. En vanochtend lag het bij ons allemaal voor op de tong. Samen met ´gadverdamme´ en ´nee hè´.
Want het was vanmorgen wit. Niet heel erg, maar toch. En het sneeuw nog steeds! Nu hebben we gelukkig niet de tornado's zoals elders in het land, maar ik vind dit ook wel reden tot klagen. Heb inmiddels allemaal pakketjes met nieuwe zomerkleren binnen gekregen (lang leve het internet!) en die willen we nu wel eens aan.
Misschien volgende week? Als we in Nederland zijn?

Een portretje van een dochter.

Fien in houtskool

Vanavond alweer de laatste cursus. En helaas nog niet een nieuwe ontdekt om direct te gaan doen. Dit was een cursus wat overal even snel bij langs ging. Potlood, houtskool, inkt, waterverf, acrylverf. Ik weet inmiddels wel dat potlood en houtskool op dit moment mijn favoriete materialen zijn. Dus daar moet ik maar flink op oefenen!

Nesteldrang!

In een klein knus hoekje van ons huis was vandaag een vogel druk bezig met takjes, gras en veren om een zacht bedje te maken voor haar eitjes. Hoe bijzonder. Vorig jaar zat een zelfde soort vogel op precies dat plekje te broeden. Toen hebben wij met ons gesnuffel de rust verstoord en kwam ze niet weer. Dit keer vertel ik de kinderen maar niks en gluur af en toe door het raam naar de voortgang...

De foto´s zijn wat wazig, want ze zijn van binnenuit genomen en we hebben overal fijn vliegen/muggengaas voor de ramen zitten. Sorry daarvoor, maar zoals gezegd, ik wil haar niet teveel storen.

Eindelijk voorjaar!

Waar je ook kijkt het wordt voorjaar! De gazons hebben een helder groene waas. Ons struikje krijgt gele bloemen en de thermometer geeft eindelijk temperaturen boven de 20 aan. `s Ochtends hoef ik niet meer de skibroek in de tas van de kinderente pakken en vandaag konden ze eindelijk met ´korte mouwen´ naar school.
En ik eet een gezonde bak muesli, want het badpakken seizoen lijkt nu toch aan te breken.



Daar in tegen, hebben we gister nog wel (voor het eerst in zo'n 14 maand) stampot boerenkool gegeten. Voor 3 dollar kon ik genoeg Kale bij elkaar zoeken om een flinke pan te maken. Tot nu toe kwam ik alleen een paar steeltjes tegen voor veul centjes. De winkel was gelijk out off boerenkool en ik vraag me af of de kassameneer heeft gedacht bij het zien van zoveel boerenkool. Want hier is het een weinig gegeten groente, geloof ik.
Ik moest het nog wel zelf fijn snijden, maar het was de moeite meer dan waard!

Aahh Mama...

Een voordeel als je manlief met het vliegtuig weg gaat en via Schiphol weer terug komt! Blaadjes!
En gister ben ik erg druk geweest, dus vanochtend mocht ik van mijzelf lekker de Mama lezen met een kopje DE!



Wat een heerlijkheid. Een nederlands blad. Ik heb hier ook wel wat magazines, maar ben er meestal vlot doorheen. De Oprah, Instyle, Better Homes and Gardens... vlut. Totaal mijn stijl niet. Om even terug te komen op mijn vorige blog. Typisch Amerikaans.
En voor later heb ik nog de VT wonen en de 101!
Maar nu eerst lekker shoppen met mijn Hubbie, want die is thuis en lekker vrij!
Het leven is zo slecht nog niet..

Typisch Amerikaans

Amerikanen zijn vies van bacterien, zo erg zelfs,dat ik er regelmatig om moet lachen. Als je bij de supermarkt komt kun je je karretje schoonmaken. Een keer dat Giel aan het karretje zat te likken (?), werd er gelijk wat van gezegd door de kassajuf. Hij kon wel eens ziek worden!! Bij de tandarts, voordat je binnen loopt kun je je handen desinfecteren, als je binnen bent, bij de balie en in de behandelkamer!
En nu had ik gister bij Fien op school een mooi voorbeeld van deze indoctrinatie. Terwijl ik Fien de jas aan deed, kwam er een meisje naar me toe en vertelde mij dat Fien haar in het gezicht had gespuugd! Dat mag niet, dat vertelde ik Fien even terplekke en het meisje. Dat moet je nooit doen, zei het meisje nog even. Waarom niet? vroeg ik haar. En van allerlei antwoorden die ik kon verzinnen (onaardig, gemeen, vies) kwam zij met: Because it spreads germs! (vert: omdat het bacterien verspreidt). Ik moest lachen, maar kon niet anders dan de kleine muiter gelijk geven.

Zou ´t?

Ze zeggen dat het zondag 26°C gaat worden? Helaas voorspellen ze er wel een boel onweer bij, maar hopelijk is dat alleen 's avonds! Ik heb er zin in. Kom maar op zomerkleding!

Metamorfose

We zijn naar de kapper geweest. Diet en Giel ´gewoon´ een beetje korter, maar Fien een heusche gedaanteverwisseling. Haar bosje haar was dun en zat altijd vol met klitten en bij het kammen plukte ik er altijd veel haar uit, dus had ik bedacht om het wat korter te laten knippen. Een schuine bob is het dus geworden. Ik moest eerst wel even slikken. Het leek eerst ook of ze op precies de verkeerde plekken een slag in het haar had zitten (de kapper knip hier, maar maakt het niet in model, je wilt goedkoop of niet), maar toen ze de volgende dag wakker werd viel het een stuk beter. Ik geloof dat ik het wel leuk vind. Wat vind jij?

Moe!

Wat een weekend. Gerwin is zaterdag vertrokken naar Zuid Afrika. En Giel had er weer behoorlijk moeite mee. En Fien blijft praten over.. Als papa straks thuiskomt dan... Maar papa blijft nog weg tot zondag!
Tot overmaat van ramp is er nog een pad dood gegaan. Dus die moest ook begraven worden. En vanochtend vond ik hem opgegraven terug in de garage! En na een dag veel gezeur geruzie en geklier, dacht ik ze gister om 7 uur eindelijk op bed te hebben. Maar helaas, het onweerde. Niet zo hard, maar Giel en Fien dachten het elke keer weer te moeten melden. En telkens stuurde ik ze weer naar bed. Totdat Diet om half elf ook wakker werd van dikke hagelstenen. Samen op de bank. Erg gezellig, maar ik wilde ook naar bed! Maar toen begon de televisie te piepen. ALARM! Thunderstorm Warning. Je moest zorgen dat je binnen bleef en bij de ramen uit de buurt blijven, want er konden hagelstenen ter grootte van baseballen vallen.
Nu dat weer. En ik wilde naar bed.... Na wat onderzoek op het internet, besloot ik dat het wel veilig was om met zijn allen in het grote bed te gaan liggen. Gezellig! Iets te... Na het een poosje te hebben aangezien heb ik ze naar hun eigen bed gebracht. Er was op dat geen onweer, maar de waarschuwing duurde nog tot 3 uur, dus ik beloofde dat ze weer terug mochten komen als het weer begon. Gelukkig bleef het de rest van de nacht rustig, maar het was inmiddels half 2. En vanmorgen er om half zeven weer uit om de meiden op tijd naar school te kunnen brengen en daarna zorgen dat ik Giel op tijd bij de tandarts kreeg!
Het was dus één van die zware nachten uit het Mama-bestaan.
Giel zijn andere kies is er nu ook uit en nu is hij er klaar mee. Pas over een half jaar weer op controle (als hij nog durft ;D).