Zomer!

Wat was het genieten vandaag. Het was 22 graden! Vanochtend eerst maar eens met de dames naar Madison, want het wordt morgen nog warmer en ik had niets zomers om aan te trekken. Met twee kinderen is niet echt handig, dus ik ben niet verder gekomen dan 2 t-shirts en slippers. Maar dat laatste is toch wel erg lekker. Zeker als je ze vergelijkt met mijn Uggs. Die spijkerbroek die ik nog even aan moet overleef ik wel. Zet gewoon de airco aan en blijf desnoods binnen.
Ook ben ik naar de kapper geweest. Hmmm... Na minstens 10 jaar dezelfde perfecte kapper, heb ik nu iets wat er een beetje op lijkt. Met veel aanwijzingen van mij, dat wel. Misschien maar een paar jaar laten groeien?
Joeps training gaat goed. Heb vandaag het stroomstootje aangezet en meneer was erg onder de indruk. Af en toe trek hij wat met zijn bek als hij te lang op de grens blijft hangen, maar ik denk dat hij het gauw genoeg leert :D
Giel had vandaag 'muziekdag' en toen ik de school binnen liep, kwam er mij een hels kabaal tegemoet. Giel stond twee bekkens letterlijk tegen elkaar te rammen en ondertussen probeerde hij mij te vertellen wat hij die dag allemaal had gedaan. Uhhh ja, daar heb ik niet veel van begrepen, maar leuk was het wel en ik was overduidelijk veel te vroeg.
En daarna lekker in het gras luieren. Zonder man vandaag, die zit een paar dagen in Georgia. Ik heb het al vaker gezegt, maar het ECHTE leven is nu toch begonnen...

Edit:
Even een filmpje proberen. En het werkt. Dit kan ik dus ook af en toe erbij stoppen!

Nog wat plaatjes

Gelukkig zijn we niet echt ziek geworden, maar de Kleenex doekjes vliegen er door heen.
Vandaar druk bezig geweest met Joep trainen. We hebben een draadloos hek geinstalleerd. In het huis staat een kastje en in een bepaalde straal mag Joep dan komen. Hij heeft een speciale band om dat begint te piepen als hij bij de grens komt. loopt hij dan door dan krijgt hij een stroomstootje. Het hele gazon staat vol met vlaggetjes die nu nog de grens aangeven, maar die kunnen straks weg. Hopelijk gaat dat werken, dan kan hij mooi met de kinderen mee.
We houden Joep nu nog veel in de garage tot dat zijn nageltjes zijn gearriveerd, maar dat vind hij ook prima.
Verder niet zoveel te melden. Een rustig weekend gehad. Heb wel eindelijk mijn brood geperfectioneerd en iedereen is vol lof. Heb je lekker gemaakt, mama! zegt Fien elke ochtend.
Hieronder nog wat plaatjes van Joep met zijn kop in een of ander holletje en gekke hoedjes passen bij Ikea.
Ajuus

Hmmm...

Zo voelen we ons een beetje. Allemaal snotterig en moe. Gerwin heeft er ook nog hoofdpijn bij. Dus een beetje een hangerig weekend. Nog wel een stukje gewandeld (morgen misschien wat foto's), maar nu lekker op de bank. Ik laat de chaos, de chaos (speelgoedbom ontploft) en we zien morgen wel weer.
Goedenavond!

We zijn weer compleet!

Nu dachtten we een mega auto te hebben, maar als daar dan een skykennel (kennel waarin Joep in het vliegtuig werd vervoerd) inmoet, heb je toch een probleem. Maar gelukkig, met wat passen en meten en het raam van de achterklep open (wat een uitvinding!), kon het toch allemaal net. We waren iets te vroeg bij het afhaalpunt, dus hadden we nog wat tijd over om naar de Ikea te gaan. Daar hebben we nieuwe gordijnen voor de woonkamer gekocht en wat hoeslakens voor de kinderen. Daarna, snel naar het vliegveld. En daar stond ie hoor, onze Joep in een grote box. Hij begon gelijk te blaffen en dat klonk geweldig in zo'n grote hal. Na alle officiele papieren te hebben geregeld mocht hij eindelijk mee. Hij is nog nooit zo rustig geweest in de auto, want daarin is hij normaal gesproken geen held. Maar ik geloof dat hij nu danig onder de indruk was van alles.
Thuis heeft hij nog een uurtje gedrendeld en toen was het goed.
Maar nu hebben we een probleem. Joep laat grote krassen achter in de vloer. En dan doen we geen gekkigheid met hem. Gewoon, bij het opstaan. We hebben wat gesurft en nu kunnen we kiezen tussen sokjes/schoentjes en dopjes die je vastlijmt aan zijn nagels. Deze laatste zijn er overigens in de meest hippe kleurtjes te verkrijgen. Ik denk dat we voor de laatste gaan in de kleur naturel zwart. Het blijft natuurlijk wel een echte vent.
Onze container met spullen is eruit gepikt voor nader onderzoek. Bij de scan zijn ze waarschijnlijk iets tegen gekomen wat ze niet vertrouwen. Het zal nu wel wat langer duren voordat onze meubels hier zijn. Ik vind alles best als ze maar van mijn hagelslag afblijven!

Leuk

Weet je wat er zo leuk is aan leven in het buitenland?
Al de post die je krijgt.
Wanneer heb jij voor het laatst een kaartje gekregen? Wij krijgen nu al dagen op een rij een aantal kaartjes binnen. Harstikke leuk. Bedankt allemaal!
Ik heb alleen mijn magneetbord nog niet. En er passen er maar een paar op de koelkast, maar ik bewaar ze allemaal en straks hang ik ze allemaal op!
En nog even en jullie krijgen een handgeschreven kaart van Giel terug, want dit heeft hij al op school geleerd:


Toch jammer dat de juf zijn naam nog niet kan spellen!

Some shopping to do

Het weekend stond al in het teken van winkelen. Een nieuwe telefoon voor mij en spulletjes voor Joep. Een langere lijn, want honden mogen hier niet los, en natuurlijk voer. Speciaal voer, want Joep is een hond, die het liefst op 10 verschillende plekken poep. Normaal geen probleem, maar hier moeten we alles in een zakje mee terug nemen naar huis. Dus hopelijk kan hij het met dit voer met minder keren af. Duimen maar.
En vandaag ben ik met de dames wezen shoppen in de grote stad. Met de TomTom was het geen probleem om te vinden. Maar dan sta je in een grote shoppingmall met maar een winkel met fatsoenlijke kinderkleren! Dus... Ik heb wat, maar veel is het niet. En dan moet ik zelf ook nog! Maar ik denk dat ik maar op een avond alleen ga!
Aankomend weekend misschien maar naar Milwaukee. Daar hebben ze in ieder geval een H&M kids. Daar maar flink inslaan voor de zomer.

Het gaat gewoon lekker...

Giel heeft het erg naar zijn zin op school. De juffen staan versteld hoe de kinderen met elkaar 'praten'. En nu hij na school lekker buiten kan spelen (met Fien), plaagt hij zijn zussen ook niet meer. Of heeft dat misschien te maken met ons gesprekje van vorige week? Waarin ik hem uitlegde dat niemand blij werd van zijn geplaag. En dat papa en mama het helemaal niet leuk vinden om de hele tijd boos te zijn. Hoe het ook zij, hij is een heerlijk ventje. Fien helpt mij overdag in het huishouden. En die hulp kan ik goed (?) gebruiken in dit grote huis. Ik val er zelfs van af! Al 5 pounds. Reken maar uit hoe veel dat is.
Diet scharrelt mij ook achterna. Ze moet wel doodop zijn 's avonds. En ze is, volgens mij, af en toe een beetje gefrustreerd dat er zoveel is wat ze nog niet kan. Doe maar rustig lieverd, je gaat me al veel te hard.
En Gerwin weet soms niet goed wat hij moet doen nu hij zo vroeg thuis kom. Het is nog wat onwennig, zoveel tijd. Maar zo moeilijk is dat niet, hoor! Hup, naar buiten! Net als de rest.
En binnenkort moeten we ons Amerikaans rijbewijs halen. Gelukkig alleen theorie. Ik wordt altijd zo zenuwachtig als er op mijn vingers wordt gekeken. Ik zou het spontaan verknoeien. Maar leren kan ik gelukkig wel, dus kom maar op met dat examen!

Voorjaar

Heerlijk genieten van het weer. Het is hier nu zo'n 16 graden, maar op het dek is het zeker 20! Alle ramen lekker open. Helaas nog geen waslijn buiten. Alle sneeuw is verdwenen op een klein bultje na, wat een grote hoop tot aan het dak is geweest. Maar zaterdag voorspellen ze weer sneeuw. Weet niet of ik daar nog op zit te wachten. Dit went toch wel errug snel!

Gezellig weekendje

Zaterdag lekker relaxed opgestaan en daarna met de kids in bad. Toen moesten Giel en ik ons nog haasten, want we hadden om 1 uur een verjaardagsfeestje. Toen ik binnenkwam moest ik een papiertje invullen , waarin ik toestemming gaf, dat Giel hier mocht spelen. Tja... Daarna volgde een instructie video, waarin werd vertelt wat de kleuters wel en niet mochten. Tja... Maar toen mocht er toch echt los gegaan worden. Binnen de kortste keren had Giel een mega rood hoofd en moest ik hem leren drinken uit zo'n waterfonteintje. Ging niet helemaal goed, maar ach, het was warm zat.
Giel heb ik niet veel gezien, dus ik heb hier en daar een praatje aangeknoopt met andere ouders, die ook waren meegekomen. Ik mis toch wel de praatjes met de papa's en mama's op het schoolplein. Hier komen en gaan alle kinderen op verschillende tijden, dus je ziet niemand. Binnenkort maar een sportschool opzoeken.

Zondag zijn we naar Chigago gereden, want we hadden daar afgesproken met een collega van Gerwin en zijn vrouw. Ik mocht een tijdje hun auto lenen, maar gisteren vertelden ze dat ze hem ook wel wilden verkopen. Waarschijnlijk wordt dit mijn nieuwe autootje. En Chevrolet Trailblazer, ter grootte van de Citroen van Gerwin. Van alle gemakken voorzien. Zelfs met stoelverwarming. Gerwin en Pat dachten een geintje met mij uit te halen, door dit flink hoog te zetten. Ben drie kwartier op zoek geweest naar dat f@c*ng knopje, terwijl ik mij te pletter zweette. En bedankt...
Maar het was onzettend gezellig. We zijn lekker uit eten geweest en daarna in de lobby van een hotel nog een tijdje door gekletst. Er was ook een zwembad en Fien wilde graag zwemmen met Aart. Maar toen we uitlegde dat Aart hier niet was, pakte ze Pat bij de hand en moest hij maar mee! Helaas we hadden geen zwemspul mee..
Pat en Dina hadden ook nog een grote doos met welkomstkadootjes mee, dus de dag kon niet meer stuk.
En vandaag was dan een echte 'doorsnee' dag. Giel brengen en halen. Boodschapjes doen en rommelen in huis. En Gerwin de hele dag aan het werk. En dat zit het weer ook nog mee. Heerlijk, het voelt al een beetje als thuis!

PS: Bij ons is dit weekend de tijd al verzet.

Even een opsomming..

..van wat er allemaal is gebeurd.
Laten we beginnen bij Giel. Hij is nu drie dagen naar school geweest. En dat gaat zo ontzettend goed! Hij loopt gewoon de klas in. Een kusje en dat is het. Hij vertelt de grootste verhalen aan miss Ingrid, die er natuurlijk geen snars van snapt. Hij eet er heerlijk ongezond (wafels, hamburgers, pizza). Daar zijn we nog niet zo blij mee, maar het belangrijkste is dat hij het er naar zijn zin heeft. De kinderen begrijpen elkaar, zonder dat ze elkaar verstaan. En als juf de namen opnoemt zegt Giel al I'm here!
En vandaag kreeg hij een uitnodiging voor een verjaardagsfeestje van Emmitt. Ze gaan noor een springkussenparadijs. En ik ga mee, voor eventuele ondersteuning.
Vanmiddag werd Giel al herkent in de supermarkt, toevallig ook Emmitt. Heel erg leuk, hoor.
Vanochtend was het eindelijk weer droog, dus met de dames een rondje in de buurt gewandeld en lekker geschommeld in de speeltuin.
Gerwin kwam vanmiddag thuis met de nieuwe auto. Een Ford Expedition. Zo groot dat ie amper in de garage past. En laat ik het zo zeggen: aan de garage ligt het niet, die is groot zat! Giel en Fien konden er lekker in spelen.
Daarna even geskyped met grote zus. Ik kon haar nog niet zien en horen, maar met de telefoon erbij even lekker bij gekletst.
We kregen ook bericht over onze Joep. Hij komt 24 maart aan. En dan moeten we hem gaan leren om in de tuin te blijven (ehm...)
En nu ben ik een brood aan het bakken in mijn nieuwe aankoop! Een heuse broodbakmachine. Het brood hier in de winkel is niet te eten, dus gaan we het nu zelf bakken. Hopelijk is het recept ook niet voor 'amerikaans' brood, maar daar zullen we gauw genoeg achter komen en dan gaan we gewoon opzoek naar een Nederlands recept

Ode aan Giel

Vandaag is hij voor het eerst naar school geweest en dat was voor ons allemaal een spannende dag. Giel had al een week lang last van buikpijn en papa twijfels of deze verhuizing echt wel zo leuk is. En mama een onrustige nacht. Maar vanmorgen stonden we om half 9 in Giels klaslokaal. Giel hield zich eerst nog even aan mij vast, maar al snel ging hij het speelgoed bekijken. Gelukkig voor ons was de klas bezig met ontbijten. Wafels met stroop (gelukkig hadden we al een gezond broodje op) en alle drie kids mochten aanschuiven. Daarna handen wassen en in de kring, waar tot 10 werd geteld in Engels en in het Spaans. Nog wat letters van het alfabet en daarna mocht Giel aan een tafeltje gaan zitten,waar hij een boekje kreeg. Juf Ingrid schreef er TRUCK in en Giel mocht het naschrijven.
Dit alles deed hij zonder ons ook maar een moment nodig te zijn. Gerwin en ik besloten om weg te gaan. We zagen ons mannetje vechten tegen zijn tranen, maar hij hield het droog. Helaas bleven we iets te lang nog praten met de juf en toen kwamen er toch een paar traantjes. Snel zijn we vertrokken, maar Gerwin kon het niet laten om na een minuutje of 3 even door de deur te gluren. Toen zat hij al met een grote glimlach zijn woordje te oefenen.
Gerwin heeft hem om half 1 weer opgehaald. Gerwin vroeg hem of hij later terug moest komen en echt... Giel twijfelde. Maar we hadden hem nieuwe vissen beloofD, dus dat gaf de doorslag.
Ook mocht Giel zeggen waar we 's avonds gingen eten. We verwachtten natuurlijk de Grote Gele M, maar nee, meneer wilde in een heus restaurant eten.
Zo gezegt hebben we heerlijk in een amerikaanse diner gegeten en het was heerlijk! Goed uitgezocht, knul!
Je begrijpt, we zijn bere trots op onze vent. Wat een dappere dodo! Fantastisch hoe hij het doet en een heel pak van ons hart.

Toch ook nog snel iets over Fien. Op de tv zei een tijgertje:"I'm going home". Zegt madam Die gaat naar huis, mama!
Nou ja!!!

Vet cool

Je zet een luchtmatras rechtop en je hebt een leuk speeltoestel!
Terwijl ik in de kamer aan het poetsen ben, hoor ik regelmatig een vet cool. Heel veel geginnegap en gegil. Giel die de kamer in komt rennen en roept: Dit is vet!! Gaande weg werden er wat regels ingevoerd (Wie het eerst boven is krijgt een punt). Kleinste zus wordt gelanceerd. Mama in paniek, maar Diet vind het geweldig en ligt helemaal slap van het lachen. En ondertussen worden er ook nog moeilijke afsprongen geoefend. Fien is kampioen prinsessesprong en Giel meester in de drakensprong. En ik kijk af en toe om de deur en geniet van het plezier dat je kunt hebben met zoiets simpels!

Bij gebrek aan Joep...

Giel was vandaag in een keer weer heel verdrietig. Eerst wilde hij niks vertellen, maar later kwam eruit dat hij Joep heel erg mist. Daarom hebben we deze foto voor hem uitgeprint en op zijn kamer gehangen. Dat helpt een beetje.
Ook zijn we nog maar even naar de dierenwinkel geweest om een paar visjes erbij te kopen. Woensdag als hij naar school is geweest, mag hij er nog een paar uitzoeken. En verder is het toch wachten tot dat Joep hier komt!
Diet loopt al hele stukken aan de hand mee en vandaag stond ze zowaar los! Een paar tellen maar, maar toch!
En Fien, die fietst overal vrolijk tussen door. Heeft zo te merken negens last van, maar heeft overal waar ze komt veel bekijks. En dat snap ik wel.... ;D

Over buikpijn, skypen en de dierentuin

Het voelt toch nog wel een beetje als vakantie hier in Amerika. Maar Gerwin is toch al weer wat aan het werk geweest en maandag gaat hij toch echt een hele dag aan het werk.
We hebben ook kontakt gehad met Giels nieuwe school en woensdag gaat hij er voor het eerst heen. En daar heeft hij nu al last van. Thuis was hij niet te genieten en daarom besloot Gerwin er maar even alleen met hem uit te gaan. In de auto hadden ze een echt mannengesprek en toen kwam er uit dat Giel het erg spannend vond. Zo spannend dat hij er een raar gevoel van in zijn buik had! En dat doet toch wel even pijn. Wij weten wel dat hij er snel gewend zal zijn, maar hij moet het toch alleen doen als hij in de klas zit. We zullen hem maar flink wat een-op-een tijd geven...
Gelukkig konden we skypen met de opa's en oma's en dat was erg leuk. Het viel me mee hoe ze allemaal toch even voor de camera wilden komen. Opa Gert en oma Tini kregen zelfs een hele rondleiding door het hele huis. Een leuk idee, die we de volgende keer ook maar voor opa Kees en oma Diny moeten doen. En natuurlijk voor iedereen die met ons wil skypen.
Vanddag lekker naar de dierentuin geweest. Het was heerlijk weer en het was dan ook behoorlijk druk. De amerikanen hadden de zomer al in de bol, want we kwamen ze tegen in t-shirt, slippers en zelfs met ontbloot bovenlijf op het ijs. Maar het was toch echt niet warmer dan 5 graden.
En Fien heeft haar eerste post uit NL al ontvangen. We hadden kaartjes uitgedeeld bij Nijntje en daar is er nu een van aangekomen. Leuk om eens geen folder in de brievenbus aan te treffen (stille hint).
Morgen maar eens kijken of de buren thuis zijn. Misschien onze eerste nieuwe vriendjes?


Wakker worden op de bank



Skypen


In de dierentuin


Nog even schommelen bij de parkeerplaats

Plaatjes

Plaatjes zoals beloofd. En natuurlijk ook een verhaaltje daarbij.

We hebben het ontzettend naar onze zin. Het weer is heerlijk. Alles ligt nog onder de sneeuw, maar het is overdag een paar graden boven nul met een stralende zon. Op het dek zit je uit de wind en heerlijk in de zon. Zonder jas kun je rustig rond het huis scharrelen. Maar de mensen hier verwachten nog meer sneeuw, maar gelukkig geen extreme temperaturen meer.

We hebben inmiddels ook al een paar huisdieren erbij. Bij gebrek aan Joep hebben we Giel een aquarium belooft en gisteren zijn we er direkt een gaan halen. Vandaag mochten de eerste 5 visjes erin en volgende week weer 5, totdat ons maximum van 16 is bereikt. Visjes zijn een goed alternatief voor de lieveheersbeestjes van vorige bij opa en oma. En een stuk leuker om naar te kijken. Maar nog een een weekje of 3 en dan zal Joep hier ook aankomen!


In het vliegtuig



Na het vliegen in de auto



In de achtertuin



Voorjaar?



All for one and one for all!



Giels nieuwe hobby

Hi there!

En daar zijn we dan. Aan de 'andere kant' van de wereld. En wat ben ik trots op mijn gezinnetje. Ze hebben zich geweldige gedragen. Het was een langere vlucht dan gehoopt, maar eenmaal geland verliep alles lekker soepel. Vlug door de douane, de koffers waren er al en toen we buiten kwamen, kwam de bus voor naar de autoverhuur er al aan. Daar hadden ze helaas geen grote auto meer staan, maar de vrouw naast Gerwin heeft haar auto aan ons afgestaan en heeft zelf de kleinere genomen!
In de auto even snel naar huis gebeld. Daarna kreeg ik het even weer te kwaad. Toen moest Giel mij even weer aan mijn belofte houden: Mama, je zou toch alleen nog op het vliegveld huilen? Dat klopt. Ik had gezegd dat ik alleen nog zou huilen bij het afscheid van opa Gert en oma Tini en dat ik er dan mee klaar zou zijn. Maar helaas! De traantjes zullen af en toe nog wel even opwellen. Net nog, toen ik de berichtjes op dit blog en de hyves bekeek. Fijn dat er mensen zijn die met ons mee leven.
Ik zal morgen wel weer wat fotootjes plaatsen, maar nu gaan we uitjetleggen.

Daaag!!

Ik ben klaar met afscheid nemen! Ik ben het zat en heb er geen zin meer in. Morgen om 11 uur vertrekken we vanaf Schiphol.
Tot ziens aan de andere kant!