Een grote oversteek

Ja, we zijn terug van vakantie. De oversteek is weer gemaakt. Hoe het daar was? Dat kun je lezen op mijn nieuwe plek. Ik ga deze verlaten en begin overnieuw. Het beviel me hier niet zo. Spannend! Tot ziens op www.esterenzo.wordpress.com!

Birthday Boy!

Onze vent werd vandaag alweer 6. Hieperdepiep Hoera. Ze waren het hele weekend om kwart over 6 wakker, maar vanmorgen moesten we ze uit bed trekken om tijd te hebben voor de kadootjes. Giel heeft uitgraaf dinobotjes gekregen.



Dino sjabloon set.



Spongebob sketchboek, zwarte papiertjes waar je op moet tekenen en dan komen er mooie kleurtjes te voorschijn.



Glow in the dark Hexbug. De zwarte.



Speciale set papier en stiften. Als je daar dan met een andere stift over gaat, gaat de tekening lichtgeven in het donker.



En als klap op de vuurpijl, mag Giel vanaf vandaag een uurtje later naar bed. Hij liep al een tijdje ´s avonds te spoken in bed.En vaak hoorden we hem nog om half 9. Nu mag hij dus om acht uur naar bed.
Het hele huis is versiert in dino-thema.Dino slingers, dino tafelkleed, dino taartbordjes, dino feestneusen en dino tafel centerpiece (moet je midden op de tafel zetten). Giel heeft de hele dag gestraald en de kadootjes waren het meest geslaagd ooit. En daar wordt ik dan weer blij van. Wat een fijne dag, en we doen het de komende weken nog eens dunnetjes over met de familie.

De laatste voorbereidingen...

Want morgen wordt onze grote zoon alweer 6, dus moest er nog taart in huis worden gehaald. En cupcakes, om morgen te kunnen trakteren. Vanmorgen eerst met Joep naar de dierenarts, want hij moest zijn spuitjes nog hebben om op vakantie in de kennel te kunnen. En daarna nog de stad in om de laatste dingetjes te kopen voor onze reis naar Nederland.
Heb voor mijzelf nog een shirt en panty´s gekocht om mijn zomerjurk te kunnen transformeren in een warme(re) outfit, want je weet het maar nooit met het weer. En in Denemarken is het voorlopig ook nog geen hoogzomer. Net als hier! Maar ik klaag even niet, want het is 16°C en het zonnetje schijnt. De eerste grasmaaiers heb ik vandaag uit het vet zien komen, dus ik ga er gewoon van uit dat, als we weer terug zijn, ook hier de zomer is begonnen.
Nu nog maar even proberen het huis wat te fatsoeneren, want voordat ik weet moeten de kids weer opgehaald worden.

Happy Easter

Dit weekend stond in het teken vand de ei! Eitjes schilderen, eitjes eten, eitjes zoeken en eitjes in het nestje.
Het was trouwens lang wachten op de paashaas. Mama paashaas had gister de eitjes gevuld met chocolaatjes, maar vertrouwde het weer niet zo om ze direct te verstoppen.
En vanochtend wilde mama paashaas graag even uitslapen en dus was er voor papa paashaas niet een mogelijkheid om het te doen. Dus hebben ze gewacht, todat de meisjes op bed lagen en mama paashaas met Giel in bad ging. Snel heeft papa paashaas ze verstopt en toen iedereen schoon en weer wakker was, was het ook nog eens heerlijk weer. Sommige chocolaatjes waren een beetje gesmolten, maar dat mocht de pret niet drukken.
Hier onder een sfeerverslag!












En Moeder Natuur kan zonder kunstmatige kleurstoffen de mooiste paaseitjes maken. Zijn ze niet prachtig!

Whoehoe!!!

Zie je deze auto? Met zo'n auto gaan wij woensdag naar het vliegveld in Chicago! Nu zul je je vast afvragen waarom? Hebt ze soms geld teveul? Nou, eigenlijk, het tegenovergestelde. Ik zal het je uitleggen.
We waren het een beetje zat om zelf naar Chicago te rijden. De rit op zich nog niet zo, maar dan moeten we parkeren op 'lang parkeren'. Met 3 kids en koffers naar de bus. In de bus. Uit de bus. Lift in. Lift uit. Metro in. Metro uit. Lift in. Lift uit. Inchecken. You get the picture? Een boel gesleep.
Dus hadden we bedacht om vanaf Madison naar Chicago te vliegen. Dat is een klein vliegveld. Dus uit de auto stappen en inchecken. Maar de vliegtickets zouden ons $600 p.p. kosten. En een limo huren kost 'maar' $300. Da's snel verdient.
Waarom we niet met een 'gewone' taxi gaan, weet ik niet. Vergeten te vragen aan Gerwin. Maar ik ben ook veel te enthousiast over deze optie. Haal de galajurk en de champagne maar te voorschijn!

(on)gelukkig!

Gisteren ben ik (samen met de meiden) ternauwernood aan een ongeluk ontsnapt. Ik reed op de snelweg en wilde een vrachtwagen inhalen. Ik reed er net met mijn neus naast, toen de vrachtwagen in eens op mijn baan ging rijden. Ik moest vol op de rem, maar helaas, het was glad, dus ik reed de berm in. Toen ik bijstuurde, merkte ik pas echt hoe glad het was en stond dwars op de weg en schoof richting twee auto's die tegen elkaar waren geklapt (de reden waarom de vrachtwagen uit moest wijken.). Ik probeerde weer naar links te sturen. Ondertussen gilde Fien vanaf de achterbank Wat doe je mam, wat doe je! Ik glibberde weer richting de linkerberm en er vloog een auto rechts aan mij voorbij. Met nog een rare zwieper stond de auto weer recht op de weg en met trillende benen, kon ik mijn weg vervolgen. Alleen een paar mijl verderop stond het plots stil en kon ik nog net de vluchtstrook op rijden anders was ik daar tegen de auto voor mij op geknalt. Voor ons weer een ongeluk gebeurd. Toen had ik geen zin meer in winkelen. Ik heb de eerstvolgende afrit genomen en ben naar huis gegaan. Wat was de weg verraderlijk. En ik was blijkbaar niet de enige die door de gladheid werd verrast.

Oooh Darn it!

Een veel gebruikte uitspraak hier in Huize Kerkdijk. Het betekent zoiets als ´potverdorie´. En vanochtend lag het bij ons allemaal voor op de tong. Samen met ´gadverdamme´ en ´nee hè´.
Want het was vanmorgen wit. Niet heel erg, maar toch. En het sneeuw nog steeds! Nu hebben we gelukkig niet de tornado's zoals elders in het land, maar ik vind dit ook wel reden tot klagen. Heb inmiddels allemaal pakketjes met nieuwe zomerkleren binnen gekregen (lang leve het internet!) en die willen we nu wel eens aan.
Misschien volgende week? Als we in Nederland zijn?

Een portretje van een dochter.

Fien in houtskool

Vanavond alweer de laatste cursus. En helaas nog niet een nieuwe ontdekt om direct te gaan doen. Dit was een cursus wat overal even snel bij langs ging. Potlood, houtskool, inkt, waterverf, acrylverf. Ik weet inmiddels wel dat potlood en houtskool op dit moment mijn favoriete materialen zijn. Dus daar moet ik maar flink op oefenen!

Nesteldrang!

In een klein knus hoekje van ons huis was vandaag een vogel druk bezig met takjes, gras en veren om een zacht bedje te maken voor haar eitjes. Hoe bijzonder. Vorig jaar zat een zelfde soort vogel op precies dat plekje te broeden. Toen hebben wij met ons gesnuffel de rust verstoord en kwam ze niet weer. Dit keer vertel ik de kinderen maar niks en gluur af en toe door het raam naar de voortgang...

De foto´s zijn wat wazig, want ze zijn van binnenuit genomen en we hebben overal fijn vliegen/muggengaas voor de ramen zitten. Sorry daarvoor, maar zoals gezegd, ik wil haar niet teveel storen.

Eindelijk voorjaar!

Waar je ook kijkt het wordt voorjaar! De gazons hebben een helder groene waas. Ons struikje krijgt gele bloemen en de thermometer geeft eindelijk temperaturen boven de 20 aan. `s Ochtends hoef ik niet meer de skibroek in de tas van de kinderente pakken en vandaag konden ze eindelijk met ´korte mouwen´ naar school.
En ik eet een gezonde bak muesli, want het badpakken seizoen lijkt nu toch aan te breken.



Daar in tegen, hebben we gister nog wel (voor het eerst in zo'n 14 maand) stampot boerenkool gegeten. Voor 3 dollar kon ik genoeg Kale bij elkaar zoeken om een flinke pan te maken. Tot nu toe kwam ik alleen een paar steeltjes tegen voor veul centjes. De winkel was gelijk out off boerenkool en ik vraag me af of de kassameneer heeft gedacht bij het zien van zoveel boerenkool. Want hier is het een weinig gegeten groente, geloof ik.
Ik moest het nog wel zelf fijn snijden, maar het was de moeite meer dan waard!

Aahh Mama...

Een voordeel als je manlief met het vliegtuig weg gaat en via Schiphol weer terug komt! Blaadjes!
En gister ben ik erg druk geweest, dus vanochtend mocht ik van mijzelf lekker de Mama lezen met een kopje DE!



Wat een heerlijkheid. Een nederlands blad. Ik heb hier ook wel wat magazines, maar ben er meestal vlot doorheen. De Oprah, Instyle, Better Homes and Gardens... vlut. Totaal mijn stijl niet. Om even terug te komen op mijn vorige blog. Typisch Amerikaans.
En voor later heb ik nog de VT wonen en de 101!
Maar nu eerst lekker shoppen met mijn Hubbie, want die is thuis en lekker vrij!
Het leven is zo slecht nog niet..

Typisch Amerikaans

Amerikanen zijn vies van bacterien, zo erg zelfs,dat ik er regelmatig om moet lachen. Als je bij de supermarkt komt kun je je karretje schoonmaken. Een keer dat Giel aan het karretje zat te likken (?), werd er gelijk wat van gezegd door de kassajuf. Hij kon wel eens ziek worden!! Bij de tandarts, voordat je binnen loopt kun je je handen desinfecteren, als je binnen bent, bij de balie en in de behandelkamer!
En nu had ik gister bij Fien op school een mooi voorbeeld van deze indoctrinatie. Terwijl ik Fien de jas aan deed, kwam er een meisje naar me toe en vertelde mij dat Fien haar in het gezicht had gespuugd! Dat mag niet, dat vertelde ik Fien even terplekke en het meisje. Dat moet je nooit doen, zei het meisje nog even. Waarom niet? vroeg ik haar. En van allerlei antwoorden die ik kon verzinnen (onaardig, gemeen, vies) kwam zij met: Because it spreads germs! (vert: omdat het bacterien verspreidt). Ik moest lachen, maar kon niet anders dan de kleine muiter gelijk geven.

Zou ´t?

Ze zeggen dat het zondag 26°C gaat worden? Helaas voorspellen ze er wel een boel onweer bij, maar hopelijk is dat alleen 's avonds! Ik heb er zin in. Kom maar op zomerkleding!

Metamorfose

We zijn naar de kapper geweest. Diet en Giel ´gewoon´ een beetje korter, maar Fien een heusche gedaanteverwisseling. Haar bosje haar was dun en zat altijd vol met klitten en bij het kammen plukte ik er altijd veel haar uit, dus had ik bedacht om het wat korter te laten knippen. Een schuine bob is het dus geworden. Ik moest eerst wel even slikken. Het leek eerst ook of ze op precies de verkeerde plekken een slag in het haar had zitten (de kapper knip hier, maar maakt het niet in model, je wilt goedkoop of niet), maar toen ze de volgende dag wakker werd viel het een stuk beter. Ik geloof dat ik het wel leuk vind. Wat vind jij?

Moe!

Wat een weekend. Gerwin is zaterdag vertrokken naar Zuid Afrika. En Giel had er weer behoorlijk moeite mee. En Fien blijft praten over.. Als papa straks thuiskomt dan... Maar papa blijft nog weg tot zondag!
Tot overmaat van ramp is er nog een pad dood gegaan. Dus die moest ook begraven worden. En vanochtend vond ik hem opgegraven terug in de garage! En na een dag veel gezeur geruzie en geklier, dacht ik ze gister om 7 uur eindelijk op bed te hebben. Maar helaas, het onweerde. Niet zo hard, maar Giel en Fien dachten het elke keer weer te moeten melden. En telkens stuurde ik ze weer naar bed. Totdat Diet om half elf ook wakker werd van dikke hagelstenen. Samen op de bank. Erg gezellig, maar ik wilde ook naar bed! Maar toen begon de televisie te piepen. ALARM! Thunderstorm Warning. Je moest zorgen dat je binnen bleef en bij de ramen uit de buurt blijven, want er konden hagelstenen ter grootte van baseballen vallen.
Nu dat weer. En ik wilde naar bed.... Na wat onderzoek op het internet, besloot ik dat het wel veilig was om met zijn allen in het grote bed te gaan liggen. Gezellig! Iets te... Na het een poosje te hebben aangezien heb ik ze naar hun eigen bed gebracht. Er was op dat geen onweer, maar de waarschuwing duurde nog tot 3 uur, dus ik beloofde dat ze weer terug mochten komen als het weer begon. Gelukkig bleef het de rest van de nacht rustig, maar het was inmiddels half 2. En vanmorgen er om half zeven weer uit om de meiden op tijd naar school te kunnen brengen en daarna zorgen dat ik Giel op tijd bij de tandarts kreeg!
Het was dus één van die zware nachten uit het Mama-bestaan.
Giel zijn andere kies is er nu ook uit en nu is hij er klaar mee. Pas over een half jaar weer op controle (als hij nog durft ;D).

Over de begravenis van Squilliam, uileballen, rollebollen en nog zoveel meer!

Het is Springbreak, dus Gerwin had een paar dagen vrij genomen om wat leuks te doen. Eerst hebben we project-rode-kast getackeld. Hij is nu wit en komt bij ons op de slaapkamer te staan. Daarna zijn we op zoek gegaan om op de plek van de kast een knutseltafel voor de kinderen neer te zetten. En we zijn geslaagd. Een witte lage tafel met kinder boerenstoeltjes bij de antiekzaak.
Maandag zijn we naar de grotten geweest. Niet de grootste die ik ooit gezien heb, maar wel een van de mooiere.
En dinsdag kwam Giel met zijn padden naar me toe. Die ene was nog wat moe, want die bewoog niet zoveel. Na een nadere inspectie, bleek ie helemaal niks meer te doen. En we hadden hem net een naam gegeven! Hendrik en Hendrika hadden al heel lang een naam, maar die andere twee hadden we net Squidward en Squilliam genoemd! ( uit Spongebob, Octo en zijn vervelende neef, waarvan ik de naam niet weet in NL). Giel heeft een mooie tekening op de doos geplakt en we hebben hem in de tuin begraven. Gelukkig komt het paddeseizoen er weer aan, dus we zullen er vast wel weer een vinden.


Rust zacht Squilliam

Daarna zijn we op zoek gegaan naar zomerschoenen voor de dames. Dat is nog een hele toer. Ze zullen ze voornamelijk op school aan hebben, want ik ben een groots Teva-fan. Maar om de juffen een break te geven, liever geen veters. Maar de schoenen zijn hier zo verschikkelijk. Het enig wat ik leuk vond waren de converse (ook een groots fan van). Maar een ieder die ooit een paar heeft bezeten (of nog erger, de kids), ze zijn een nachtmerrie om aan te krijgen. Totdat ik een leuk paar lage met nepveters voor Fien vond. Maar geen voor Diet. En om ze nu hetzelfde paar te kopen. Men denkt hier al dat het een tweeling is. Gelukkig vond Gerwin nog een paar Glitzy Pets Shoes. De naam zegt het al. Dus ik moest ook even slikken, toen ik alle glitter zag. Maar ze hadden ook funky kleurtjes en verder hetzelfde model als Fien. En met een stoere spijkerbroek/rok, best wel leuk. En Diet is niet het type popperig (of heb ik daar gewoon een hekel aan?), dus zolang ik er geen snoezig jurkje boven hang, is er niets aan de hand.


Diets schoenen


En die van Fien

En toen lekker gewandeld bij een oude indianen nederzetting. Daar heb ik mijn allereerste uilebal gevonden. En mijn tweede, derde, vierde, vijfde, zesde, zevende, etc. Het lag er bezaait. We hebben ze allemaal mee naar huis genomen. Al aardig wat botjes gevonden, maar we zijn nog lang niet uitgepluist.




En we hebben heerlijk van de grafheuvel gerold. Terwijl Gerwin aan het filmen was, daagde hij mij uit om ook te gaan. Wat een lol. Net zo leuk als met de slee naar beneden! Het filmmateriaal houden we voor ons zelf, dat is wat onelegant, zal ik maar zeggen, ha ha!


Giel en Fien rollebollen naar benee..

Moederleed...

Giel is naar de tandarts geweest. Zijn eerste kies is er uit. 4 April is nummer twee aan de beurt. Hij begon heel dapper. Lachen, grapjes. Maar toen kwam de tandarts met de spuitjes om de tand te verdoven. En toen was er niets meer grappigs aan. En mijn buik deed zeer. Ik heb er zelf zooo´n hekel aan (wie niet?). En toen moest de tand er nog uit. Toen Giel een staaltje dramakoning liet zien moest Dr TeDuits (ja, nederlandse roots, spreekt men hier uit als Tie Daits.) hem even vermanend toespreken. Maar de lieve man was ervaren. En werkte heel snel! En Giel kreeg zijn kies mee in een blauw schatkistje. En nu heeft hij een dingetje om zijn andere kies om ruimte te houden voor de grote-mensen-kies!
Ik vind hem dapper, onze Giel, want ik kon ook wel janken, zo zielig vond ik het voor hem. Maar Giel is nu weer blij. Hij vind het leuk dat hij er nu ook 'eindelijk' een tand uit heeft. Hij heeft hem gister mee genomen naar school. En hij vind het fijn dat de tand niet meer pijn doet. Hij eet in een keer ook weer een stuk beter. Toeval?

Edit 12.33 uur:

Mijn huiswerk voor vanavond. Iets wat een belangrijke herinnering voor je is. Zie nu nog wel iets waar ik aan moet werken. Nog iets meer met de schaduwen spelen...

Daar ben ik weer...

En geen reden om je zorgen te maken. In tegendeel eigenlijk. We hebben een paar mooie voorjaarsdagen gehad en dan is het ongelooflijk hoe mijn energie weer terug komt. Een zonnetje en tadaaa, Ester is er (bijna) weer! Ik geloof dat ik toch maar naar een zonnig land moet verhuizen! Ik sleep me door de winter en nu begint de schoonmaakwoede op te borrelen. Mag ook wel eens, moet ik zeggen.
En waarom ik er niet was? Geen reden. Zomaar. Even geen zin. Niet dat er niet genoeg gebeurd is.
10 Minuten gesprek van Giel. Hij doet het super. Met de zomer denken ze dat hij helemaal bij is. En schrijven doet hij geweldig. We krijgen dan ook regelmatig een briefje. Zo lief..
Fien die, nadat ik haar nieuwe elastiekjes had gegeven, vond dat ik haar Best Friend was. Ik meesmuilend Ja, nu wel weer! Krijg ik als antwoord: What?? You're doing a great job! Wijsneus! Maar wel mijn wijsneus.
En Diet die ook steeds meer engels praat. Please, sit down, shut up, thank you, more, monkey, love you, poopiebutt.
En dan in NL, waar zoveel gebeurt. Oma-oma, die is overleden. En twee schone zussen zwanger. En je bent er niet bij. Dat is jammer. Gelukkig komen we gauw weer die kant op. Gerwin is benieuwd hoe ik het ga vinden. Hij had de laatste keer weinig gevoel bij Nederland. Ik weet het niet. Maar het lijkt mij sterk, dat ik het niet geweldig ga vinden. Misschien een beetje druk. Maar ook weer zo lekker bekend. Lekker brood, lekkere kaas, Hattem, Hema..., dat soort dingen. Ik kom nog tijd te kort, dat weet ik wel.
En hier gaat het lekker met mijn teken cursus. Als deze is afgelopen, ga ik weer op zoek naar een nieuwe.
Mensen beginnen eindelijk wat tegen mij te praten. Is het mijn nieuwe kapsel? (Voor amerikaanse mama's wel heel erg hip) Of is het mijn knalgele ribrokje, waar iedereen wel naar moet staren? Volgens mij weet iedereen inmiddels dat ik de mama van Giel ben.
En volgende maand ga ik bij Giel in de klas vrijwilligerswerk doen. Een uurtje de kinderen helpen, met wat ze op dat moment maar aan het doen zijn. Giel vind het super en mij lijkt het ook erg leuk.
Zo... weer een beetje bij gepraat. En het verhaal achter de foto? Een drie kwartier, voordat we weg moesten naar het 10 minuten gesprek (en Gerwin zat in CA), besloten de dames om zich op te maken. Dus mochten ze nog even in bad om schoon geschrobt te worden, wat niet helemaal lukte, overigens...

Surprise surprise...

De meteorologen hebben zich een paar graden vergist, dat resulteerde in niet een zeiknatte dag, maar in 15 cm sneeuw! Dat schopte mijn planning van meiden naar school brengen en Giel naar de tandarts behoorlijk in de war. Ik had de wekker lekker laat gezet, en nu moest ik ineens haasten, want het is glad, dus meer reistijd! Ik was nog net op tijd bij de tandarts. Giel moet binnenkort behoorlijk wat ondergaan. Twee kiezen eruit en een gaatje vullen. Maar eerst weer aan de antibiotica, want hij heeft inmiddels al weer twee ontstoken kiezen. Niets van gemerkt, want hij klaagt niet. En vandaag deed hij het ook goed. Maar ze hebben het druk. Hij kan pas 4 april. Maar we staan op de lijst voor als er iemand uitvalt. Met spoed. Hopelijk gaat dat snel gebeuren!
Oh, en de auto heb ik gister ook voor niets laten wassen. Hij ziet er nu al niet meer uit!

Zo...

Mijn auto is weer schoon. Dat heb ik niet zelf gedaan, hoor. Hij was te vies, en te groot en te koud om buiten te gaan schrobben. Maar ik ben niet minder blij met het resultaat. (Hieronder staat niet MIJN auto, ik heb niet zo'n mooi strandje om hem te parkeren.)



Kan ik endelijk weer instappen zonder vieze handen te krijgen. En nu maar hopen dat er niet meer gestrooid hoeft te worden, dan blijft ie ook nog even zo.
Gerwin zit in Californie. 20°C en zonnig. Bah! Maar ik ben ook best blij met mijn 5°C en waterige zonnetje. Je moet het tenslotte doen met wat je hebt.

Uit de oude doos...

Gerwin heeft een externe computer gekocht om eindelijk eens alle foto´s e.d op te kunnen slaan. Daarbij stuitte ik op een paar oude filmpjes, die ik al heel lang niet meer had gezien. Waaronder deze. Ik was vergeten hoe hoog Giel zijn stemmetje ook al weer was. Terwijl ik daar toch best wel eens een opmerking over kreeg. De stem is inmiddels verbeterd. De relatie met zus Fien daarintegen is af en toe minder vreedzaam.



Verder gaat hier alles zijn gangetje. Ik merk dat ik de sneeuw nu toch ook een beetje zat begin te worden. Maar helaas, ze voorspellen nog wel een paar buien deze week. Het is nu overdag wel een paar graden boven nul, dus de sneeuw is bijna weg, maar, alsjeblieft, laat het voorjaar maar komen!

De Dag

De dag is gister zo maar aan mij voorbij gegaan. Een dag waarop Giel alweer ietsje beter was en we ´samen´ huiswerk hebben gemaakt voor mijn tekenles. Ik een knoflook en Giel een banaan.
Een dag waarop ik een briefje op de slaapkamer deur geplakt vond met daarop: I love Dad, I love Mom, by Giel
En een dag waar Diet aan mij liet weten dat ze een nieuwe zinnetje heeft geleerd. I love you! Met daarbij behorende knuffel. En dat niet één keer. Ik zou bijna zeggen tot vervelends toe. Maar dat kan niet. Je kunt nooit te vaak horen dat ze van je houden.
En vandaag kreeg ik een sms-je van Gerwin. Of ik wel wist wat voor het dag het gister was.
Gister was het precies een jaar geleden dat we in het vliegtuig zijn gestapt, op naar ons avontuur in de USA. En deze mijlpaal is zomaar langs mij heen gegaan.
Ik vind hen niet erg. Het betekent dat ik niet bezig ben met niet of wel willen blijven. We beleven ons avontuur. Hier en nu. En als het voorbij is, zien we wel verder. Maar een jaar is al best veul. In principe zit éénderde er al op. Hebben we wel genoeg tijd om alles te beleven?

Ach en wee..

Opa en oma zijn weer weg. Wonderbaarlijk hoe ze het zo weer op pakken met ze. En nu ze weg zijn is het ook weer goed.
Maar nu ligt Giel ziek op bed. Toen ik hem gister ophaalde van school, was hij helemaal wit, met wallen. Eerst dacht ik dat het de nasleep van het weekend was. We zijn twee dagen naar Wisconsin Dells geweest. Een dorp met allemaal zwemparadijsen. We hebben een nacht in het hotel geslapen en twee dagen lang in het zwembad liggen weken. Diet was eerst nog niet zo happy. Sputters! Bah!! Maar de tweede dag werd ze driest. Mochten we haar handje niet eens meer vast houden!
Ik ben vrijdag avond nog terug gereden naar Madison voor mijn eerste tekenles. Erg leuk en ontspannend.
En nu ligt Giel dus op bed met koorts. Zo rustig heb ik hem in tijden niet gezien. Ik zal hem lekker verwennen vandaag.
We hebben Giel gister nog wel op gegeven voor zwemles. Hij vind het zo leuk. En als hij zich straks goed kan redden alleen, dan kunnen we wat makkelijker een plas opzoeken dit zomer.
Maar nu ga ik even bij mijn lieve zoon kijken. Misschien heeft hij nog wat nodig. Fruit, drinken, een dikke knuffel..

Heftig weekend.

We hebben het hele weekend volgepland. Kinderen (en papa's en mama's) horen het weekend bij te komen van een drukke week, maar niet dit weekend.
Vrijdag avond zijn we naar het circus geweest. De kids hadden via school een vrijkaartje. We hoefden alleen nog voor de grote mensen te betalen. En het was bijzonder. Olifanten , clowns, acrobaten en de Menselijke kanonskogel. Met open mond hebben we zitten kijken.



Zaterdag hebben we het wat rustiger aan gedaan met een wandelingetje. Maar 's avonds hadden we een filmavondje thuis met (alweer) Dispicable Me en verse popcorn uit de magnetron.



En zondag naar het Kindermuseum. Ik ben thuis gebleven, want ik was wat tijd nodig, om mijn veel te drukke hoofd wat rust te gunnen. Het hielp even, maar hij zit al weer vol. Vanavond maar proberen op tijd naar bed te gaan.



En vandaag is Giel naar school. Fien en Diet hebben een vrije dag en opa en oma zijn lekker naar de mall.
De sneeuw is bijna verdwenen maar is vervangen door een laagje ijs op de weg. We hebben gister Freezing Rain gehad. Na een paar dagen voorjaarsachtig weer (met zelfs een kopje koffie op het dek), zijn we er achter dat de winter hier er nog lang niet op zit. Jammer. Maar niks aan te doen...

Een vrolijke dag...

Dankzij mijn nieuwe kapsel en mijn nieuwe kleurtje. Zie er in keer weer een stuk florisanter uit en dat heeft meteen effect op mijn stemming. Ik heb mij gister heerlijk laten verwennen bij CHA CHA. Ik heb volledig vertrouwen in deze kapper. Eindelijk gevonden! YEAH!!!!
En de reacties, die ik kreeg van de kinderen. Elke keer als ze naar me keken, begonnen ze wee
En vrolijk werd ik ook van het feit dat mijn auto vanmorgen wilde starten. Ze hebben er gister een nieuwe accu ingezet. Dus hopelijk is het probleem nu verholpen.
En vrolijk wordt ik van de kindjes (overigens nu op school), die konstant vragen hoeveel nachtjes het nog is, voordat opa en oma komen. Nog een nachtje. Daar worden we blij van. Fien en Giel willen hockeyen met oma in de kelder. Fien wil opa mooi maken met haar nieuwe make-up doos. En Diet heeft nog niet zo een mening, maar wel haar eigen drankje...

Hoe anders kan het gaan!

Maandagochtend. Drie kindjes naar school. Handen vrij. YEAH RIGHT!!!!
Als de auto wil starten, ja. En anders zit je met 3 kinders thuis. Ben je op zoek naar een garage, die de auto kan fiksen. Zit je op de sleepauto te wachten, terwijl je nog een beetje Douwe Egberts naar binnen slurpt.



En ondertussen heeft Moeder Natuur besloten er flink de dooi in te gooien. Net nu opa en oma woensdag overkomen. Ben bang dat er nog maar weinig over is. Ik hoop voor ze dat we nog een blizzard krijgen in die tien dagen dat ze hier zijn!
En vanavond trek ik eindelijk de stoute schoenen aan. Ik ga naar de kapper. Ben sinds juni niet meer geweest. In NL, bij mijn eigen kapper. En vanavond laat ik de kapper hier wat moois bedenken. Weet zelf nog niet zo goed wat ik wil. Knippen en kleuren, dat wel. Dat wordt dus een verassing.
En ik heb mij op gegeven voor een teken- en schildercursus. Hopelijk hebben ze nog een plekje voor mij. Zeven weken op vrijdagavond even tijd voor mij!

Mijn dappere Dodo...

We zijn bij de tandarts geweest. Giel zag er behoorlijk tegen op, nadat ik hem er een beetje op voorbereid had. Om het leed wat te verzachten, mocht hij de hele dag thuisblijven, terwijl zijn zussen op school zaten.
Bij de tandarts, moest hij eerst wat huilen, maar de assistente kreeg hem al gauw geinteresseerd in de X-ray foto. En hij begon het zowaar leuk te vinden. Toen kwam de tandarts en die mocht ook alles rustig te bekijken. Maar helaas het nieuws was niet zo goed. Twee gaatjes. En een ervan is ontstoken. Arme jongen. Uit eigen ervaring weet ik dat dat machtig pijn doet. Ik probeerde dat soms wat te verdoven met alcohol, maar daar is hij nog een beetje te jong voor ;D. Nu heeft hij anti biotica en moeten we een afspraak maken met een speciale kindertandarts. Die gaat bekijken of de ontstoken kies nog te redden valt. Hopelijk wel, want hij had een prachtig gebit zei de tandarts en als deze kies eruit moet krijg je kans op schreefgroei. Maar het belangrijkste is nu dat hij van de pijn af komt.
Tot slot nog een beetje Diet. Zij wilde niet mee naar huis vandaag. Boos, dat ze werd toen ik haar uit haar speelgoed auto/tent vandaan plukte. Niet te zuinig! Ze heeft het heel erg naar d'r zin, dus. Fijn. Mijn spulletje. Mijn trots...

Wie mooi wil zijn...

...moet kou lijden.
Fien had vanochtend haar mooie prinsessejurk aan. Met hoge hakjes en kroon en al. En ze wilde het niet uit doen om Giel naar school te brengen. En nu hoeft ze de auto niet uit, maar toch. De auto is niet eerder lekker warm totdat we weer thuis zijn. En nu was het vanochtend ook nog -24 °C. Errug fris dus. Gelukkig wilde ze wel de jas aan, dus dat hielp nog een beetje. Maar die blote beentjes.... Maar klagen deed ze niet, zoals een echte prinses betaamd.
En Diets eerste dag was een succes. Ze heeft het erg naar de zin gehad. Ik geloof dat ze vandaag wel weer wilde. Helaas, nog even een dagje wachten. Ze had niet geslapen gister, dus ze was helemaal dood op, toen ze thuis was, maar dat was voor mij een mooie gelegenheid om met haar op schoot op de bank te ploffen.
Giel was helemaal onder de indruk van zijn twee jarige zus. Ze had helemaal niet gehuild! Ach ja, bij hem ging het wat anders, maar wat geeft het.
Morgen moet Giel naar de tandarts. Hij heeft gaatjes. Hij heeft er nu nog zin in, maar dat komt omdat zijn tanden af en toe pijn doen. Maar ik ben bang dat het morgen één groot drama wordt. Hij kruipt al onde de stoel bij de dokter als hij een prikje moet. Misschien is algehele narcose iets voor meneer?
En misschien verrast hij mij wel. Is hij de dappere dodo, die hij ook kan zijn. We zullen zien. Wens hem succes, want de tandarts is niet niks.

Empty Nest Syndroom?

Nou, ze zijn weg, hoor! Alle drie! Diet stond een beetje verbaasd te kijken naar alle kindjes en het speelgoed, maar ze was mama niet echt nodig. Toen ik vroeg om een kus, kreeg ik er gelijk één. Een zeldzaamheid voor haar, want Diet is niet zo van de vrijerij. Ik heb me nog een poosje achter de deur verstopt om te kijken hoe ze reageerde, maar het was oké. Hoewel de verbaasde blik bleef.
En nu ben ik dus alleen. Wat ga ik doen. Ik denk maar eens deze chaos tackelen. Hoognodig en niemand die het weer overhoop kan trekken. Tot half 4 dan, want dan zijn ze weer terug.
Maar nu even geen Mama wil je, Mama mag ik, Mama ik heb, Mama je moet, Mama, Mama, Mama...

De keuze is gemaakt.

Bedankt voor alle lieve reacties. Ik heb af en toe een traantje weg gepinkt. Al die mensen die mij begrijpen!
Diet gaat naar school. Morgen al. Meteen maar de knoop door gehakt, voordat ik langer over mijn twijfels na kan denken. En bevalt het niet, dan halen we haar weer naar huis.
Ik heb er een paar nachten wakker van gelegen. Maar het gaat gebeuren. Zucht!

Ben ik dan egoïstisch?

Ik zit er aan te denken om Diet ook naar school te brengen. Net als Fien, 3 dagen. Waarom? Omdat ik tijd voor mijzelf nodig ben. Ik wil graag de deur uit. Mij opgeven als vrijwilliger bij Giel op school. Nu dan toch die tekencursus doen, die in de ochtend uren valt. Eindelijk eens met volwassen mensen praten. En rustig opruimen, zonder dat er weer een kindje alles overhoop trekt, terwijl ik nog bezig ben.
Ik hoop dat ik dan weer een betere mama wordt, die niet alleen maar moe is en alleen maar moppert. Die het leuk vind om weer aan tafel te gaan zitten knutselen.
Maar Diet is nog maar 2. En ik wilde toch zo graag thuis blijven met de kinderen?
En staks wordt het weer voorjaar. Komt mijn energie dan weer terug?
Wat denk jij wat ik moet doen?

Giel Giel Giel

Gisteren had Giel weer een toneelstukje. Hij speelde de beer en had tekst. Hij was er al een paar dagen heel enthousiast over. En hij heeft het ontzettend goed gedaan.



Daarna zongen ze nog een paar liedjes (anders was het toneelstuk met 5 minuten over geweest) en daar kun je goed zien hoe Giel zijn verlegenheid helemaal heeft overwonnen.



Toen we thuis kwamen had hij een raportkaart in zijn tas. En op twee of drie dingetjes na, wat lezen betreft, is hij helemaal bij met de rest van de klas. We zijn erg trots hem. Ben benieuwd hoe zijn volgende rapport er uit gaat zien, als hij nu al zoveel vooruitgang heeft geboekt.
En tot slot liet Giel gisteren zien dat hij geen kleine jongen meer is. Ik was met hem in de Mall, want hij had nieuwe schoenen nodig. Toen moest hij naar de wc, maar wilde niet naar de dames wc met mij. Hij is alleen naar het herentoilet gegaan terwijl ik buiten op hem moest wachten. Grote vent! Voor de rest is het (zoals Gerwin zo mooi zei) Ik ben bijna six en wil nix! Ach, dat zal ook wel weer over gaan.



Uiteindelijk zijn dit zijn nieuwe schoen geworden. Hij wilde persé sneakers met klitteband. Veterstrikken wil ik niet leren (zie uitspraak hierboven). Ik wilde geen lampjes of superhelden. Dat blijft er hier niet zoveel over. Behalve dus deze met wieltjes. Deze kun je er gewoon uithalen, hoor. Maar Giel vond ze geweldig en ik vond ze ook erg hip.

Dus dat is onze Gielemans in een notedop. Wat maakt hij een sprongen..

En wat doe je met zoveel sneeuw buiten?

Dit dus!

Heul veul sneeuw..

Het joelde gister om het huis. En vanochtend lazen we dat er 30cm was gevallen. Maar de sneeuwduinen zijn het indrukwekkendst. Oh, en niemand kon vanochtend de deur uit, want ze lagen niet alleen rondom ons huis, maar ook op de weg. Gerwin is twee uur bezig geweest om de oprit schoon te krijgen...
Kijkt u mee?


Giel bij de brievenbus. Sneeuw anderhalve meter hoog.


Onder Het blauwe kleed onze tuintafel. De ramen zijn ong. 2 meter van de grond. Eronder zit nog een border verstopt van andehalve meter hoog en anderhalve meter diep.


De straat




De oprit


De oprit met Giel als reverentiekader

En we wachten af.

Ze spreken over een historische storm. We hebben een officiele blizzard warning. Hij komt, dat is zeker. Vanaf 3 uur vanmiddag tot morgenmiddag. Hoeveel sneeuw het gaat brengen is afwachten. Maar er kunnen flinke bulten opwaaien. 1 tot 2 feet. Dat is zo´n 60 cm. Gerwin werkt vandaag vanuit huis en heeft de sneeuw van gister alvast opgeruimd. Ook al 15cm. We houden de scholen in de gaten of ze eerder dichtgaan. Tot nu toe kan Giel zijn dag nog gewoon afmaken, maar ik denk wel dat hij morgen thuis moet blijven. De sneeuwschuivers rijden af en aan om de wegen schoon te krijgen voor de storm los barst. Ik heb er zin in. Ik heb nog nooit zoveel sneeuw bij elkaar gezien, dus laat maar komen. En als het echt historisch wordt zijn wij er mooi bij. Hopelijk morgen wat beeld materiaal.
En wat jullie mischien gehoord hebben over ijs en stroomuitval, dat is niet bij ons in de buurt, dus ik denk dat wij het lekker warm gaan houden. Fingers crossed...

Snow, snow, snow?

Er wordt heel wat sneeuw voorspeld. 100% zeker is het niet, maar het kan hier dinsdag en woensdag behoorlijk gaan spoken. Misschien de eerste sneeuwvrij-dag voor Giel. Ze praten over mogelijk 40 cm sneeuw. Maar mischien blijft het bij tien. De eerste 2,5 is vanochtend al gevallen. We wachten het af en houden het Weerkanaal goed in de gaten. We willen niet vast komen te zitten op de weg. De boodschappen zijn in huis, dus kom maar op. Ik wil het wel eens zien!

Do you believe in ghosts?

Ik ben dol op paranormale programma's. Ik wacht op de dag dat ik het bewijs zie, dat mij voorgoed overtuigd. Nu kan ik in Amerika mijn hart ophalen, want er zijn een boel van dat soort programma's. Ghost Adventures, Ghosthunter and Ghosthunters International. Nu was dit laatste programma deze week in Nederland. In Huissen. Leuk , dacht ik. Ze lieten een heel mooi pand zien, waar zeer veel activiteit zou zijn. Eigenaar: Johan Vlemmix. (Zoekt u hem even op, als u niet weet wie deze achterlijke malloot ook al weer is) Hij beweerde dat zijn carriere en zijn relatie naar de knoppen waren gegaan, door het huis. Hij had het gevoel dat de spoken hem weg wilde hebben. De vorige eigenaar kon dit bevestigen. Hij had dezelfde problemen ondervonden. Naam van deze man? Emile Ratelband. Veel vertrouwen had ik niet meer in de mensen van GHI, maar na een nacht van onderzoek, was hun conclussie: Geen spoken in het huis. Ik kan weer opgelucht adem halen. Geen bewijs van geesten, maar ik had ook niet anders verwacht. Daarnaast nog het fort bij Ijmuiden. Wil iemand geesten in levende lijve tegenkomen, dan moet u daar WEL heen.

En nu nog even wat heel anders. Fien heeft haar eerste koppoter getekent. Deze gaat in de memoriebox en natuurlijk op mijn weblog!

Creatief

Ieder heeft zo zijn talenten. En ik probeer mijn tekentalent(?) weer wat te ontplooien. Via Amazon.com een Moleskine, inkt, pennen en kwasten gekocht en nu maar hopen dat de inspiratie boven komt borrelen.
Hierboven staat in ieder geval mijn schetsboek-inwijd-tekening. Juf Miekuh, wat dunkt oe?

De meisjes zijn creatief op hun eigen manier. Dansen op K3. Mer hoge hakjes. Doe het Fien maar eens na. Die souplesse van de koprol. De twist...



En dan zijn we nog creatief geweest in de Antique Mall. Allemaal leuke hebbedingetjes voor aan de muur. Kleine dingetjes. Dat wel. Dus daar moeten we zelf een groot geheel van maken.



En dan zijn we nog op zoek naar deze stoel. Bij de aankoop van onze tafel hebben we deze stoel er ook al bij gehad. We waren er dol op, maar de centjes waren destijds op. Nu is Diet wel uit haar kinderstoel gegroeid en kan op Giel zijn Tripp Trapp. Maar in heel Wisconsin is deze stoel niet te koop. Wel via het internet. Maar ik zou hem graag nog een keer in het echt zien. Kijken of we hem nog steeds zo leuk vinden. Maar ik denk dat hij wel voor ons bestemd is. We zaten nl net aan deze stoel te denken, terwijl we een stapeltje woonbladen van oma Tini kregen. En daar staat hij tot drie keer toe in. Dit is 'm. En plastic, dus ideaal voor kinderen en daardoor ook betaalbaar.