Hier wordt ik nou blij van!

Oke, het onderschrift even vergetend, maar deze sticker zat op een auto, die vandaag voor mij reed. Ik kon er niets aan doen, maar ik moest toch wel glimlachen. En het maakte me ook wel trots om nederlander te zijn. En nu had ik op Facebook ook nog een testje gedaan, waarin uitkwam dat ik een rasechte ´Dutch`se was. Joepie, ik ben nog niet compleet ingeburgerd!

Onze vakantie

De kids waren woensdag al vrij en Gerwin donderdag. Thanksgiving Day. Gerwin heeft een heusche kalkoen klaar gemaakt in de oven. Met daarnaast asperges en aardappeltjes met parmazaanse kaas. Heerlijk. Giel was het hier niet mee eens, maar die is zowiezo van het motto wat een boer niet kent, dat vreet ie niet!
Verder was het behoorlijk koud die dag met een harde wind, dus was het lekker op de bank hangen en filmpjes kijken.
Vrijdag zijn we wel lekker wezen wandelen. Er lag al behoorlijk wat ijs, dus dat was feest! Wacht maar tot de echte winter los barst. We zitten met smart op het eerste pak sneeuw te wachten. Het wordt elke keer voorspel, maar het gaat maar niet door. De nieuwste voorspelling is dinsdag. Laten we hopen dat het doorgaat. En dan kijken hoe lang we het leuk blijven vinden ;)
En dan hebben we DE feestjes in het verschiet. Diet wordt vrijdag alweer 2 en ik 6 daagjes later ook alweer, eh... 35! En dan hebbe we de Goedheiligman er ook nog tussendoor. We hebben de chocoladeletters in huis liggen. We twijfelen nog een beetje, maar het leeft helemaal niet bij Giel en Fien, dus ik denk dat we een 'briefje' van de Sint krijgen. Alleen chocoladeletters en voor de rest heeft hij geregeld met de kerstman. Zoiets. Nog even nadenken.
Wel hebben we de kerstverlichting buiten hangen. Vorig weekend werdt er al hard aangewerkt, dus konden wij ook niet achterblijven. Het is nog niet helemaal genoeg. Dus er komen nog wat lampjes bij. Als het af is komen de foto's. Ook zie je al heel wat bomen binnen staan, maar ik denk dat we de traditie na mijn verjaardag maar in ere houden. Maar wie weet, misschien krijg ik het al wel eerder op de heupen. Zeker als er sneeuw gaat vallen. Kerstsfeer!! De geurkaarsjes branden al..

Thanksgiving

Giel had gisteren een uitvoering voor Thanksgiving. Ze waren allemaal verkleed als kalkoen. De juf waarschuwde dat we de camera in de aanslag moesten houden, want het zou in een flits voorbij zijn. En dat was het ook, maar ik heb een paar filmpjes weten te maken. Het was erg leuk en erg schattig. Let u op het jongetje in de groen gestreepte trui. Dat is Giel.

So...

Giel herkent het woord 'dus' niet meer. Voor velen een stopwoordje, maar Giel gebruikt het niet meer. Alleen nog maar 'so'. In verder volledige nederlandse zinnen, gooit hij dit er tussen.
En gister vroeg hij mij of ik een airplane wilde vouwen. Wat moet ik vouwen? Want ik wilde dat accent dolgraag nog een keer horen! Airplane, of weet je niet wat dat is?
Wat voor accent weet ik niet. Amerikaans of typisch Wisconsin. Geen idee. Maar het engels wat we in NL krijgen lijkt er niet op. Die jongen krijgt staks in NL nog problemen op school. Want het nederlands wat hij leert zit ook vol met Voartse accenten. Jouwnde, mijnde, raam los, etc. Hij is wel zijn Hattems R aan het afleren. Dat wel.

Wat nou weer?!

Het was weer Joep. Een heel spannend moment met Joep. Giel wilde Joep naar buiten lokken met brokjes. Maar hoe weet ik niet, maar zijn bak met voer was omgekukeld en Joep heeft daardoor veel en veel en veel te veel gegeten. Een uurtje later merkte ik dat Joep wilde overgeven. Maar dat lukte niet. Hij begon te zeveren en te rillen. En toen ik zijn buik bekeek was die enorm dik en gespannen. Oh, nee een maagdraaiing, was mijn eerste reactie. Gelijk het internet op en zoeken naar symptomen. Alles klopte. Groot ras, veel eten, schrokkend eten, zonder succes overgeven, onrustig, dikke buik, stress kan het veroorzaken (hij wil niet naar buiten). Prognose, als er niet snel wat aangedaan werd, raakt het dier in shock en gaat dood. Dat laatste wist ik al. Handig zo'n dierverzorgings opleiding. Maar Gerwin was nog steeds niet thuis en moest ik nu met drie kids.....
Maar het zat me niet lekker, dus toch de dierenarts gebeld. Ik moest gelijk komen. Daar kreeg Joep een x-ray. De conclusie was nog onduidelijk. Zijn maag zat vol voer en bij een maagdraaiing moet het vol gas zitten. Hij zou een pilletje krijgen om over te kunnen geven. Als hij dat kon was het geen maagdraaiing. Helaas hij spuugde maar een klein beetje. Dat zou mogelijk kunnen zijn als de maag maar een gedeelte was gedraaid. Ik kreeg een adres mee van een andere dierenarts.En de foto's. Moest wachten tot mijn man thuis was en als hij dan nog niet had overgegeven voor een second opinion gaan. Maar eenmaal thuis ging meneer rustig liggen. Een paar keer uitgelaten (door de tuin, oh, oh) in het maisveld achter. En Joepie poepte en hij was happy en rustig. We hebben hem goed in de gaten gehouden, maar het ging goed. En vanochtend was zijn buik weer normaal, nog steeds vrolijk en het meest wonderbaarlijk.....hij poept en drentelt weer in eigen tuin. Zomaar. Hoera.
Wel weer veel geld kwijt door die onbenul, maar ach we hebben de x-ray foto's nog!

Oepsie...

Oepsie. De favoriete uitspraak van Fien. Maar nu hebben wij een heusche oepsie-situatie.
Joep heeft een bandje om wat aangeeft waar de grens ligt in de tuin. Als hij over de grens gaat krijgt hij een optaterje. Nu heb ik twee avonden geleden Joep naar buiten gelaten, maar hebben kleine vingertjes aan het apparaat gezeten, wat de grens aangeeft. De straal was een stuk kleiner. Toen ik Joep eindelijk hoorde stond hij tegen het huis geplakt en wilde niet naar me toe komen. Met veel pijn en moeite heb ik heb naar het gazon kunnen slepen (ondertussen een hak verloren van mijn laars). Toen ik heb los liet om de trap ven het dek op te laten lopen, was het een streep terug naar de muur en toen kroop hij onder het dek. Toen had ik het pas door dat het het bandje was. Met alle macht Joep onder het dek weg gesleurd. Die hond kan sterk zijn als hij dat wil! Zijn bandje verwijderd en toen nog maar eens geprobeerd. Maar hij wilde niet zelf naar binnen. Vraag me niet hoe, maar ik heb hem naar binnen gekregen. Maar nu wil hij niet meer naar buiten. Heb al brokjes op de oprit gestrooid. De salami ligt op het dek. Ben al met de riem een paar blokjes om het huis gelopen, maar hij wil niet. Ondertussen al wel twee keer zijn behoefte gedaan in de garage. Wat moet ik ermee? Straks al Diet op bed ligt nog maar even proberen om met hem buiten te lopen. Arm dier.

Joep door Giel getekend

Stilte?!

Het is nog steeds een beetje raar, zo zonder pap en mams. Op een gekke manier is het rustig. Misschien komt dat ook omdat Gerwin in NL zit. Joep is ook nog een beetje van slag. Want die had precies door wanneer mam een sigaretje ging roken en ging dan altijd even mee naar buiten. En nu moet hij het zelf weer aangeven. Resultaat: Hondepoep in zijn slaapkamer (washok). Of was het de overschot zuurkool van gisteravond? Maar het was een onaangename verassing.
Gelukkig heb ik de kinderen nog. Fien is zondag en maandag behoorlijk ziek geweest met hoge koorts. Maar nu is ze weer haar vrolijke zelf. En Diet laat me konstant lachen. Met haar ondeugende oogjes. En haar leuke woordjes:

*Stinkie - windje
*Hoep - Joep
*Woovoovoo - Roofvogel, overgenomen van Fien , maar zij gebruikt het voor alles wat fladdert.
*No
*Bye Bye
*Ieuw - Giel

En Giel is druk met zijn huiswerk. Gewone huiswerk. Exta huiswerk voor thanksgiving en dan ook nog huiswerk voor zijn Engels. Het is moeilijk om hem te motiveren om alles te doen. En ik begrijp dat heel goed. Hij heeft elke dag wel wat. Hij is nog maar 5, hoor! En dan heeft hij ook een paar vriendjes in de straat, waar hij graag mee speelt na schooltijd.
Maar volgende week is het Thanksgiving en dan is iedereen een paar daagjes vrij. Ze voorspellen sneeuw, dus misschien een beetje sneeuwpret? Dat zou wel fijn zijn...

Het was leuk!

Ze zijn weg en dat is heel erg jammer, maar we hebben het ontzettend leuk gehad. Je leert elkaar een stuk beter kennen. Diet is met sprongen vooruit gegaan in haar woordenschat. Haar favoriete spelletje was weg rennen voor opa. Opa tom! zei ze dan en dan moest opa achter haar aan. Helaas moesten Giel en Fien gewoon naar school, maar we hebben toch zoveel mogelijk proberen te zien. Hopelijk komen ze gauw weer terug. Of iemand anders?

Morgen....

Morgen gaan ze alweer weg, ons paps en mams. En ondanks iedereen het ermee eens is ,dat je eigen plekkie terug heel fijn is, wordt het wel heel kaal. Zeker omdat Gerwin morgen ook nog eens naar NL vertrekt. Eerst naar Chigaco opa en oma wegbrengen en dan als de sodemieter terug naar Madison anders mist Gerwin zijn vlucht. En dan komt ik met drie vermoeide koters alleen thuis. Snik...

Geen mama, maar Very Important Person!

Via via hadden Gerwin en ik zaterdag VIP-kaartjes voor een concert van Sevendust. Ik moest er al eerst eens voor gaan winkelen, want behalve een nette jurk, had ik allemaal ouwe zooi in de kast liggen. Dus na een avondje winkelen met mijn lief kon ik mij gaan voorbereiden op een ouderwets avondje lawaai-an-de-kop!
Giel moesten we nog een beetje opwarmen voor het idee dat mama een avondje weg ging. Hij vond dat maar niks en wilde dat ik thuis bleef. Ergens is er dus iets goed fout gegaan met mijn uitgaansgedrag, want mijn zoon is al 5 en is dit niet eens gewend! Hmmm, een werkpuntje...
Maar ik heb een geweldige avond gehad. Eén bonk herrie met Jägermeister. Lekker!
En verder zijn we dit weekend nog naar Henry Vilas Zoo geweest. En een grote wandeling gemaakt bij Devils Lake. En toen was het weekend alweer voorbij en is de laatste week van papa en mama al aangebroken. Wat gaat de tijd toch snel. Maar ik probeer ze te overtuigen om snel weer te komen. Kijken of het lukt ;D

Happy Halloween

We zijn terug van een heerlijk lang weekend weg. De temperatuur was even wennen. Het was er koud. En de eerste dagen waaide het ook nog flink, maar het was wel heerlijk! Lekker de winterjassen aan en de mutsen op en we konden heerlijk wandelen. Vaak scheen het zonnetje, dus dan is het gauw lekker. Ook hebben we de eerste sneeuwvlokjes van het jaar zien vallen. Niet veel en het bleef ook niet liggen, maar toch!
En weet je wat nou zo lekker is? Je mag hier overal een vuurtje stoken. Dus lekker op het strand picknicken, en zo hou je het uren vol, zonder hele einden te lopen.
En toen we gister thuiskwamen, was het halloween. Dus snel de kinderen door het bad gehaald en toen in de verkleedkleren. Diet al bijtje, Fien als Batgirl en Giel als skelettenpiraat. Om 5 uur begon het feest. Na eerst een keertje thuis te hebben geoefend ben ik met mama een rondje gaan doen met alle 3. Keurig zeiden ze overal Trick or treat en daarna netjes Thank you en Diet overal nog even Bye. Wat een feest! De hele buurt krioelde van de verklede kinderen en ouders. Sommige huizen waren heuse spookhuizen met lichteffect en geluid.
Even thuis uitgerust en toen nog even met Gerwin, Giel en Fien. Diet was moe. Ondertussen was het al donker en was het nog leuker. Rond half acht waren we voor de tweede keer thuis. Natuurlijk nog even de buik vol met snoep en toen naar bed.

En nu zitten ze weer op school. Ik heb meelij met de juffen. Als alle kinderen zo hyper zijn als die van ons, dan hebben ze een flinke vermoeiende dag!