Wat nou weer?!

Het was weer Joep. Een heel spannend moment met Joep. Giel wilde Joep naar buiten lokken met brokjes. Maar hoe weet ik niet, maar zijn bak met voer was omgekukeld en Joep heeft daardoor veel en veel en veel te veel gegeten. Een uurtje later merkte ik dat Joep wilde overgeven. Maar dat lukte niet. Hij begon te zeveren en te rillen. En toen ik zijn buik bekeek was die enorm dik en gespannen. Oh, nee een maagdraaiing, was mijn eerste reactie. Gelijk het internet op en zoeken naar symptomen. Alles klopte. Groot ras, veel eten, schrokkend eten, zonder succes overgeven, onrustig, dikke buik, stress kan het veroorzaken (hij wil niet naar buiten). Prognose, als er niet snel wat aangedaan werd, raakt het dier in shock en gaat dood. Dat laatste wist ik al. Handig zo'n dierverzorgings opleiding. Maar Gerwin was nog steeds niet thuis en moest ik nu met drie kids.....
Maar het zat me niet lekker, dus toch de dierenarts gebeld. Ik moest gelijk komen. Daar kreeg Joep een x-ray. De conclusie was nog onduidelijk. Zijn maag zat vol voer en bij een maagdraaiing moet het vol gas zitten. Hij zou een pilletje krijgen om over te kunnen geven. Als hij dat kon was het geen maagdraaiing. Helaas hij spuugde maar een klein beetje. Dat zou mogelijk kunnen zijn als de maag maar een gedeelte was gedraaid. Ik kreeg een adres mee van een andere dierenarts.En de foto's. Moest wachten tot mijn man thuis was en als hij dan nog niet had overgegeven voor een second opinion gaan. Maar eenmaal thuis ging meneer rustig liggen. Een paar keer uitgelaten (door de tuin, oh, oh) in het maisveld achter. En Joepie poepte en hij was happy en rustig. We hebben hem goed in de gaten gehouden, maar het ging goed. En vanochtend was zijn buik weer normaal, nog steeds vrolijk en het meest wonderbaarlijk.....hij poept en drentelt weer in eigen tuin. Zomaar. Hoera.
Wel weer veel geld kwijt door die onbenul, maar ach we hebben de x-ray foto's nog!