Nou, ze zijn weg, hoor! Alle drie! Diet stond een beetje verbaasd te kijken naar alle kindjes en het speelgoed, maar ze was mama niet echt nodig. Toen ik vroeg om een kus, kreeg ik er gelijk één. Een zeldzaamheid voor haar, want Diet is niet zo van de vrijerij. Ik heb me nog een poosje achter de deur verstopt om te kijken hoe ze reageerde, maar het was oké. Hoewel de verbaasde blik bleef.
En nu ben ik dus alleen. Wat ga ik doen. Ik denk maar eens deze chaos tackelen. Hoognodig en niemand die het weer overhoop kan trekken. Tot half 4 dan, want dan zijn ze weer terug.
Maar nu even geen Mama wil je, Mama mag ik, Mama ik heb, Mama je moet, Mama, Mama, Mama...
3 reacties:
Fijn dat Diet het leuk vond.
Onder het opruimen dan maar een lekker muziekje op en keihard meezingen. Daar word ik altijd vrolijk van.
Enne.. last van het lege nest syndroom?
@ Annet
Niet echt empty nester, maar unheimlich is het wel een beetje, maar een goede unheimlich, dat wel!
Ha! Dat is nog eens doorpakken!
Een reactie posten