Wie mooi wil zijn...

...moet kou lijden.
Fien had vanochtend haar mooie prinsessejurk aan. Met hoge hakjes en kroon en al. En ze wilde het niet uit doen om Giel naar school te brengen. En nu hoeft ze de auto niet uit, maar toch. De auto is niet eerder lekker warm totdat we weer thuis zijn. En nu was het vanochtend ook nog -24 °C. Errug fris dus. Gelukkig wilde ze wel de jas aan, dus dat hielp nog een beetje. Maar die blote beentjes.... Maar klagen deed ze niet, zoals een echte prinses betaamd.
En Diets eerste dag was een succes. Ze heeft het erg naar de zin gehad. Ik geloof dat ze vandaag wel weer wilde. Helaas, nog even een dagje wachten. Ze had niet geslapen gister, dus ze was helemaal dood op, toen ze thuis was, maar dat was voor mij een mooie gelegenheid om met haar op schoot op de bank te ploffen.
Giel was helemaal onder de indruk van zijn twee jarige zus. Ze had helemaal niet gehuild! Ach ja, bij hem ging het wat anders, maar wat geeft het.
Morgen moet Giel naar de tandarts. Hij heeft gaatjes. Hij heeft er nu nog zin in, maar dat komt omdat zijn tanden af en toe pijn doen. Maar ik ben bang dat het morgen één groot drama wordt. Hij kruipt al onde de stoel bij de dokter als hij een prikje moet. Misschien is algehele narcose iets voor meneer?
En misschien verrast hij mij wel. Is hij de dappere dodo, die hij ook kan zijn. We zullen zien. Wens hem succes, want de tandarts is niet niks.