Daarna zongen ze nog een paar liedjes (anders was het toneelstuk met 5 minuten over geweest) en daar kun je goed zien hoe Giel zijn verlegenheid helemaal heeft overwonnen.
Toen we thuis kwamen had hij een raportkaart in zijn tas. En op twee of drie dingetjes na, wat lezen betreft, is hij helemaal bij met de rest van de klas. We zijn erg trots hem. Ben benieuwd hoe zijn volgende rapport er uit gaat zien, als hij nu al zoveel vooruitgang heeft geboekt.
En tot slot liet Giel gisteren zien dat hij geen kleine jongen meer is. Ik was met hem in de Mall, want hij had nieuwe schoenen nodig. Toen moest hij naar de wc, maar wilde niet naar de dames wc met mij. Hij is alleen naar het herentoilet gegaan terwijl ik buiten op hem moest wachten. Grote vent! Voor de rest is het (zoals Gerwin zo mooi zei) Ik ben bijna six en wil nix! Ach, dat zal ook wel weer over gaan.
Uiteindelijk zijn dit zijn nieuwe schoen geworden. Hij wilde persé sneakers met klitteband. Veterstrikken wil ik niet leren (zie uitspraak hierboven). Ik wilde geen lampjes of superhelden. Dat blijft er hier niet zoveel over. Behalve dus deze met wieltjes. Deze kun je er gewoon uithalen, hoor. Maar Giel vond ze geweldig en ik vond ze ook erg hip.
Dus dat is onze Gielemans in een notedop. Wat maakt hij een sprongen..
3 reacties:
Hij doet supergoed mee met dat liedje! Mooi man. En die schoenen zijn wel heel cool!
Super gaaf :) k zie de moves van van.jullie vroeger er in terug ;)
net hebben loes en job samen even giel bewonderd! :) Loes blijft het toch leuk vinden om Giel op de computer te zien! :)
Een reactie posten