We gaan nu toch echt!

Het was lang wachten. (Ook op weer een berichtje van mij), maar we hebben eindelijk onze visa's. Het was echt Murphy's Law, want niks heeft mee gezeten de afgelopen twee jaar (ja echt, zolang zijn we er al mee bezig), maar......

NU HEBBEN WE ZE!!!!




En nu komt dan ook ineens het besef, dat je echt weg gaat voor drie jaar. Dat je niet even zomaar kunt binnen wippen bij de mensen die je graag even wilt spreken. Deze laatste twee en een halve week nog maar even druk met bezoekjes brengen.

De laatste week logeren we bij (o)pa en (o)ma Kerkdijk, want dan worden onze spullen ingepakt en in een container gestopt om verscheept te gaan worden naar de US. Heel veel nieuwe meubeltjes ook. Heerlijk... straks een grote bank, een mega eettafel en een fatsoenlijke koffie tafel.

Ik richt me nu voornamelijk op de positieve dingen, want aan afscheid nemen heb ik nog geen zin.

Gelukkig zijn we inmiddels ook een beetje gewend aan een goede winter, want zo ziet onze straat er in Amerika uit. Gelukkig zijn wij deze witte wereld nog lang niet zat!